تکدی گری معضل گریبانگیر گناوه

دست بردار هم نیستند، چهار راه را رد می کنی به بازار می رسی دختران کم سن سال و زنان که همیشه کودکان خردسال در آغوش دارند با تونیک و شلوارهای مخملی و هندی و لهجه ای خاص  از دور به سمتت می آیند و اظهار می‌کنند که گرسنه و فقیر هستند و پول می خواهند یا می گویند از مغازه کنار خیابان برایشان خوراکی بخری.

آنها روح و روان مردم را نشانه گرفته اند و با ترفندهای مختلف تقاضای کمک می‌کنند و آنقدر سماجت به خرج می‌دهند که تا پول یا کالا و خوراکی نگیرند ، دست بردار نیستند.

عده ای از آنها به در خانه ها و یا مغازه ها مراجعه می کنند و عده ای دیگر سر میادین شهر و یا سر چهارراه ها به گدایی مشغول هستند.

بیشتر آنها  زن هستند و بچه هایی را به همراه دارند که آنها را در آغوش گرفته و همیشه خواب هستند و یا در حالت مریضی نسخه ای در دست دارند و درخواست پول برای خرید دارو می‌کنند.

این متکدیان برای پول و خوراک آن قدر سماجت می‌کنند که منجر به عصبانیت شهروندان می شوند و عده زیادی هم به دلایل عاطفی و اخلاقی به آنها کمک می کنند.

تکدی گری به عنوان یک معضل حاد اجتماعی ریشه در عوامل بسیاری دارد اما پیامدهای جبران ناپذیر و آسیب های اجتماعی بسیاری را به وجود می‌آورد و کسانی که از این راه سود می‌برند برای کسب درآمد بیشتر با استفاده از زنان، کودکان و افراد دارای نقص عضو به این کار روی آورده‌اند زیرا مردم نسبت به این  قشرها بیش از دیگر اقشار کمک می‌کنند.

براساس تحقیقات و نظر کارشناسان، عواملی نظیر بیکاری، اعتیاد، فقر اقتصادی، مهاجرت، ضعف ارزش های دینی و فرهنگی، خانواده نابسامان، معلولیت جسمانی، شکاف طبقاتی، تنبلی و فقدان نگرش منفی به تکدی گری در جامعه را می‌توان به منزله علل در این پدیده دخیل دانست که یا اقداماتی برای از بین بردن آن صورت نگرفته یا اگر هم صورت گرفته مقطعی و  موفقیت ­آمیز نبوده­ است.

به گزارش ایرنا، تکدی گری، معضل و  پدیده ای زشت و ناپسند در بیشتر شهرهای کشور رواج دارد و در بندرگناوه  با نزدیک شدن به ایام تعطیلات نوروز شکل فزاینده‌ای گرفته است.

باتوجه به نام و آوازه‌ای که گناوه بلحاظ تجاری بودن در کشور دارد و زبانزد عام و خاص است، این امر باعث شده تا در کنار توسعه و پیشرفت، پای گدایان به این بندر باز شود و حضور آنها  تصویر  زشتی از این شهر گردشگری در ذهن  مسافران بوجود می آورد که زیبنده این منطقه نیست.

این متکدیان که ۹۸ درصد آنها بانوان هستند هر ساله از اواخر فصل زمستان با توجه به ورود مسافران و گردشگران، به صورت سازمان یافته وارد گناوه می‌شوند و تا بعد از تعطیلات نوروز می‌مانند.

عمده این گدایان سازمان یافته و زیر نظر یک گروه  ناشناس به صورت زیرزمینی کار می‌کنند و با فریب دادن مردم، برخی نقاط کلیدی شهر را سرقفلی خود کرده و کسب درآمد می کنند.

عمده گدایان زن در رده سنی زیر ۴۰ سال هستند که به همراه فرزندان خردسال خود با لباس های کهنه و ظاهری نامرتب در چهارراه‌ها، معابر و اماکن شلوغ پرسه می زنند و دست گدایی به مردم دراز می کنند.

این نوع تکدی‌گری با توجه به اینکه افراد غیر بومی‌ و اتباع کشور دیگر هستند قابل شناسایی نیستند و تنها برای شهر مهمان‌پذیری همانند گناوه موجب زشت شدن چهره شهر می‌شوند.

متولی برای نگهداری متکدیان در شهر وجود ندارد

به گفته معاون  اجرایی و خدمات شهرداری بندرگناوه ، جمع آوری متکدیان در این شهر در برنامه‌های کاری شهرداری قرار دارد و درطول سال آن را اجرا می‌کند اما متولی خاصی برای تحویل و نگهداری آنها پس از جمع آوری در شهر وجود ندارد.

حسین بهروزی می گوید:  اجرائیات شهرداری بارها، متکدیان را از سطح شهر گناوه جمع آوری کرده است اما نمی دانیم آنها را به کجا تحویل دهیم.

وی  به صراحت گفت که مشخص نشدن ارگانی ذی ربط برای تحویل متکدیان, باعث شده تا شهرداری پس از جمع آوری، آنها را به خارج از شهرستان انتقال دهد اما دوباره بر می‌گردند.

ایشان معتقد است که بیشتر متکدیان سازمان یافته وارد شهر گناوه می شوند و اقدام به تکدی‌گری می‌کنند.

بهزیستی تنها به کودکان کار در قالب تکدی‌گری خدمات ارایه می دهد

رئیس بهزیستی گناوه می گوید:  جمع آوری متکدیان در سطح شهر بر عهده شهرداری است اما درصورتی‌ که در بین آنها کودکان کار و زنان بی سرپرست وجود داشته باشد، این نهاد به آنها خدمات ارایه خواهد داد.

مینا شهابی اظهار می دارد:   قانون گذار  وظیفه تعیین سرپناه برای این کودکان را به سازمان بهزیستی محول کرده است، اما در زمینه جمع‌آوری باندها و گروه‌های هدایت کننده جریان کودکان کار به سایر ارگان‌های مرتبط واگذار شده است.
وی معتقد است که حضور کودک در خیابان  به‌ عنوان مصداق عینی و بارز کودک آزاری ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﮐﻮدﮐﺎن آﺳﯿﺐ ﻣﯽرﺳﺎﻧﺪ، ﺑﻠﮑﻪ ﺳﻼﻣﺖ ﺟﺎﻣﻌﻪ را ﻧﯿز ﺑﻪ مخاطره انداخته است که  آثار زیان بار آن تنها به دوران کودکی منحصر نمی‌شود و تا بزرگسالی نیز ادامه یافته  و جامعه را از وجود انسان های کارآمد و شایسته محروم می کند.

شهابی می گوید:  حضور کودکان در خیابان، بطور جد فرایند طبیعی رشد جسمی، ذهنی، عاطفی، اجتماعی ، تکامل شخصیت و جریان اجتماعی شدن به‌هنجار آنان در معرض خطرقرار می گیرد.

رئیس بهزیستی گناوه  بر این موضوع تاکید دارد که  کودکان کار از یک‌سری از فعالیت‌ها مانند آموزش، تحصیل و تفریح که سبب رشد فردی و اجتماعی آنها می شود محروم هستند، به نوعی از این قشر  بهره کشی صورت می‌گیرد.

وی از شهروندان انتظار دارد در صورت مشاهده کودکان متکدی در سطح شهر به بهزیستی اطلاع دهند تا نسبت به شناسایی و ارایه خدمات به آنها اقدام شود.

به گفته کارشناس امور اجتماعی و فرهنگی فرمانداری گناوه، جمع‌آوری متکدیان به شهرداری گناوه برای اجرا ابلاغ شده و تاکنون همکاری لازم در این زمینه صورت گرفته است.

زهرا عابدینی اظهار می دارد: متکدیان اتباع بیگانه پس از جمع آوری با هماهنگی به عمل آمده  به اردوگاهی در بوشهر انتقال داده می‌شوند و کسانی که از  کشور و خارج استان بوشهر باشند  به شهر خود بازگردانده می‌شوند.

وی بیان کرد: در  این شهرستان محلی برای نگهداری متکدیان وجود ندارد  و بهزیستی تنها در زمینه متکدیانی که  کودک و زنان بی سرپرست هستند، پس از شناسایی  به آنها خدماتی نظیر مشاوره و مددکاری  ارایه می‌دهد.

 تکدی گری همه ساله و در تمام فصول بویژه در ایام نزدیک به عیدنوروز در شهر گناوه تکرار می‌شود که مردم توقع دارند ارگان های مرتبط  برای پیشگیری از این معضل اجتماعی بلافاصله اقدام به جمع‌آوری آنها کنند تا  لیدر اصلی آنها متوجه شود این منطقه  جای امنی برای گدایی نخواهد بود.