به گزارش ایکنا از خراسان رضوی، محمدعلی انصاری صاحب تفسیر مشکاة و مفسر قرآن، در نشست مجازی که امروز 6 خردادماه، با موضوع «مصادیق بارز اسراف و تبذیر» برگزار شد، اظهار کرد: در برخی از موارد اسراف، ایران در دنیا بسیار بیشتر از آمار جهانی دچار اسراف و تبذیر است و این موارد تنها در موضوعات خوراکی نیست، بلکه این امر در دیگر موضوعات هم مانند انرژی صدق میکند.
وی بیان کرد: اگر انسان مصرف مادهای را بیش از اندازه انجام دهد، دچار اسراف شده و مصداق بارز تبذیر است، شیوه استفاده در اسراف بسیار اهمیت دارد و انسان برای اینکه دچار اسراف نشود باید از داشتههای خود به بهترین نحو استفاده کند و شیوه درستی را برای استفاده از داشتههای خود دربرگیرد تا به قوام مناسبی دست یابد. مفهوم وسیعی در اسلام وجود دارد که در خصوص از بین بردن مال است و انسان باید بکوشد تا در این امر قدم نگذارد. امام رضا(ع) در اینباره فرموده است: «إنَّ اللّه يُبغِضُ القِيلَ و القالَ، و إضاعَةَ المالِ، و كَثْرَةَ السُّؤال؛ خداوند از قيل و قال، بر باد دادن مال و خواهش بسيار نفرت دارد.»
انصاری ادامه داد: هنگامی كه سخن از اسراف به میان میآید، عموم اذهان متوجه اسراف در مسائل مادی میشود، اما دایره اسراف بسیار گسترده است و نه فقط در مسائل مادی كه در تمام زمینههای زندگی مصادیق اسراف وجود دارد. برای نمونه خداوند در آیه 81 سوره «اعراف» قوم لوط را قوم اسرافکنندهای مینامد و فرموده است: «إِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجَالَ شَهْوَةً مِنْ دُونِ النِّسَاءِ ۚ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ مُسْرِفُونَ؛ شما زنان را ترک کرده و با مردان سخت شهوت میرانید! آری شما قومی (در فساد و بزهکاری) اسراف کار هستید.» بنابراین به این دلیل كه از الگوی درست و بهاندازه بهره بردن از غرایز جنسی خارج شدند. مصداق دیگر اسراف، اسراف در عاطفه و محبت است و اگر انسان بیش از ظرفیت كسی به او محبت كند، اسراف كرده است؛ حال آنكه امیرالمؤمنین(ع) میفرماید: «دوستت را بهاندازه دوست بدار، شاید روزی خصم تو گردد.»
صاحب تفسیر مشکاة گفت: یكی از بزرگترین مصادیق اسراف، اسراف در جان و وجود است، اگر انسان برای كاری ساعتها وقت گذارد، اما به قدر یک ساعت بازده دریافت نكند، در نفس و عمر خود اسراف كرده است. گاه این اسراف به جایی میرسد كه هیچ امكانی برای جبران آن وجود ندارد. بنابراین اسراف ممكن است در تمام حوزههایی چون مسائل جنسی، عاطفی، اخلاقی، اقتصادی و حتی در نفس آدمی اتفاق بیفتد.
وی در خصوص مفهوم تبذیر، تشریح کرد: تبذیر در خصوص خاص و اسراف برای عام است. زیرا تبذیر به این معنی است که اصل هزینهکردن انسانها از پایه غلط باشد و به مرز حرام الهی وارد شود. حال این امر به این صورت است که در اسراف تاحدی مسیر درست است و بنا بر دلایلی مسیر اشتباه میشود، اما در تبذیر نوع خرج کردن از ابتدا غلط بوده و حرام الهی است.
انتهای پیام
منبع