همه‌فن حریفی جهادگران در رفع نیازهای جبهه‌

به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، انقلاب اسلامی ایران ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ با پایان بخشیدن به حاکمیت سیاسی رژیم پهلوی، نظامی نوینی ایجاد کرد. بدیهی است به موازات این تحول باید ساختار کشور نیز دگرگون می‌شد؛ این فضا زمینه ایجاد نهاد‌هایی متناسب با کارکرد‌های ویژه را فراهم آورد. مردم نیز بلافاصله داوطلبانه برای نظام‌مند کردن کشور اعلام آمادگی کردند. با توجه به نسبت جمعیت روستانشین به شهری ضرورت رسیدگی بهبود شرایط در روستا‌ها بیشتر احساس می‌شد به موازات تشکیل نهاد‌های انقلابی جهاد سازندگی نیز در ۲۷ خرداد ۱۳۵۸ به عنوان بازوی سازندگی انقلاب برای خدمت به روستاییان و مناطق محروم و انتقال ارزش‌ها و فرهنگ انقلاب به آن مناطق تشکیل شد.

متن زیر سیر ایجاد و رشد نهاد مقدس جهاد سازندگی است که در ادامه قسمت نهم آن را می‌خوانید.

** جهاد زیر آماج حملات رژیم بعث

ورود جهادگران به عرصه جنگ در دهه اول مهر ۱۳۵۹ نشان می‌داد که آنها از آمادگی خوبی برای مقابله با دشمن برخوردارند. این اشتیاق جهادگران برای ورود به جنگ تا حدی بالا بود که بسیاری از جهادگران از سراسر کشور به ویژه استان‌های همجوار با مناطق جنگی مثل لرستان، همدان، زنجان و آذربایجان به صورت رزمنده داوطلب وارد مناطق جنگی شده بودند که آمار دقیقی از تعداد آنها ثبت نشده است. این جهادگران برای مسلح شدن و نحوه ورود به جنگ مانند دیگر داوطلبان با مشقت موفق به تأمین اسلحه در اهواز شده بودند. 

تعدادی از آنها به ستاد جنگ‌های نامنظم تعدادی به سپاه و تعدادی به پادگان ارتش مراجعه کردند. شواهد نشان می‌دهد شورای مرکزی جهاد سازندگی در تهران به دلیل مسئولیت‌هایی که به عهده آنها بود تا چهار روز پس از آغاز جنگ نتوانستند تصمیم روشنی در مورد ورود جهاد به جنگ بگیرند. در حالی که در این فرصت کوتاه جهاد استان‌های همجوار مناطق جنگی با امکانات محدودی عازم جبهه‌های غرب و خوزستان شده بودند. به همین دلیل نخستین واکنش شورای مرکزی جهاد سازندگی در برابر جنگ کاملاً غافل‌گیرکننده بود.

مطالب بیشتر:
** نقش جهاد سازندگی خوزستان در کاهش سرعت پیشروی ارتش صدام
** اقدامات جهاد سازندگی خوزستان برای تقویت روحیه جنگ‌زدگان
** معجزه جهاد سازندگی خوزستان به روایت فرماندهان نیروی هوایی

این روند حضور سازماندهی نشده جهادگران در مناطق عملیاتی جنوب و غرب که آمار دقیقی از تعداد آنها ثبت نشده است منجر شد تا شورای مرکزی جهاد سازندگی روی اصل موضوع ورود جهاد به جنگ تصمیم‌گیری کنند. ابتدا چند نماینده از طرف شورای مرکزی به مناطق جنوب و غرب کشور اعزام شدند تا گزارشی از وضعیت جبهه‌ها و شرایط حاکم بر مناطق تهیه کنند. شورای مرکزی جهاد چند گروه داوطلب را به صورت جداگانه در نیمه اول مهر ۱۳۵۹ به خوزستان اعزام کرد. 

اغلب افراد این گروه دوره سربازی را گذرانده بودند و نیازی به آموزش نداشتند به همین دلیل شهید چمران به این گروه مأموریت داد به پادگان قم بروند و از آنجا چند کامیون پر از مهمات را تا دزفول همراهی کنند. این گروه با حکم مأموریت جهاد با یک لندرور و مینی‌بوس جهاد و همان کامیون‌ها تا پادگان دزفول اسکورت شدند. در آن برهه از جنگ به حدی کمبود نیروی نظامی بود که از هر وسیله‌ای برای تأمین نیاز‌های جنگ استفاده می‌کردند. 

این گروه به محض رسیدن به اندیمشک با بمباران هوایی و انفجار یک قطار پر از مهمات مواجه شدند که واگن‌ها تخریب شد و نیرو‌های این گروه با احتیاط خودشان را از صحنه دور کردند و کامیون مهمات را تحویل لشکر ۹۲ زرهی خوزستان دادند. حملات هوایی به حدی بالا بود که انبوهی از مجروحان جنگی را به بیمارستان شوش منتقل می‌کردند. در حالی که انبوه مردم جنگ‌زده آن مناطق پای پیاده از کنار جاده به سمت اهواز در حال حرکت بودند و کسی نبود به آنها کمک کند.

منبع: کتاب «خاکریز‌های خط مقدم؛ تاریخ مهندسی جنگ جهاد سازندگی در دوران دفاع مقدس» اثر «نصرتالله محمودزاده»

انتهای پیام/ 161