به گزارش ایکنا، محسن اسماعیلی، حقوقدان و عضو هیئت علمی دانشگاه تهران در یادداشتی با عنوان درسی از نهجالبلاغه نوشت؛
گمان نمىکنم در وصف قرآن نیکوتر، و البته تکاندهندهتر از این گفته امیر مؤمنان، سخنى یافت شود که «خداى سبحان در این کتاب براى بندگانش تجلّى کرده است».
قرآن، آینه تمامنماى خداست و به همین جهت پنددهندهاى است که خیانت نمىکند و راهنمایى است که گمراه نمىسازد و گویندهاى است که دروغ نمىگوید … پس شفاى دردهایتان را از آن بخواهید و از آن براى غلبه بر سختىهایتان کمک بجویید که شفاى بزرگترین دردها یعنى کفر، نفاق و بدبختى و گمراهى نیز در آن نهفته است.
براى همین است که آفریننده مهربان ما بارها و بارها تأکید کرده است که «تا مىتوانید قرآن بخوانید»؛ البته نه مثل ما که اگر گاهگاهى هم تلاوت قرآن کنیم علاوه بر آنکه از معانى و مقاصد آن و اوامر و نواهى و وعظ و زجر آن به کلى غافلیم، و گویى آیاتى که در آن ذکر اوصاف جهنم و عذاب الیم آن یا بهشت و کیفیات نعیم آن شده است به ما ربطى ندارد، و نعوذ بالله در خواندن کتاب قصه حضور قلب ما بیشتر و حواس ما جمعتر است از کتاب کریم خدا.
خداوند براى موسى جلوهاى در کوه کرد؛ هیچیک تاب نیاوردند؛ کوه از هم فروپاشید و موسى از دست رفت و اگر این قرآن هم بر کوهى فرو فرستاده مىشد، مىدیدى که چگونه فروتنانه برخاک مىنشست، پس چگونه است که خدا براى ما در قرآن تجلى کرد و سنگ دل ما همچنان است که بود؟
عروس حجله قرآن نقاب آنگه براندازد
که دارالملک ایمان را مجرد بیند از غوغا
تنها راه خوشبختى عمل به این پند علوى است که قرآن بیاموزید که نیکوترین گفتار است؛ آن را نیک بفهمید که دلها را بهترین بهار است؛ به روشنایى آن بهبودى خواهید که شفاى سینههاى بیمار است و آن را نیکو تلاوت کنید که سودمندترین بیان و تذکار است.
انتهای پیام
منبع