هرمز سیرتی بازیگر آثار سینمایی چون «قانون» (فرامرز قریبیان – ۱۳۷۴) و «مه بانو» (مجید بهشتی – ۱۳۸۰) که بیش از یک دهه است در هیچ اثر سینمایی و تلویزیونی ایفای نقش نداشته در گفت وگو با خبرنگار فرهنگی ایرنا، از استاد علی نصیریان به عنوان هنرمندی بینظیر نام برد و گفت: من اخلاق و منش را از ایشان یاد گرفتم و برای من الگوی یک انسان کامل است.
او همچنین درباره ورود کارگردانان جوان به کارهای سینمایی و این که سینمای امروز را چگونه سینمایی میبیند؟ اظهار داشت: چون ما تئاتری هستیم، تفاوتی ندارد، صحنه چه باشد. دوربین هم برای ما مانند صحنه و تماشاچیها همانند دوربین هستند. برای من مقابل تماشاچیها یا دوربین تفاوتی نداشت. سینمای امروز اگر چه خیلی متفاوت از سینمای گذشته است، اما هر چقدر جوانان بتوانند در کارهای سینمایی ورود کنند، به غنای آن کمک میکند.
بعد از یک کار مستند، دیگر بازی نداشتم
سیرتی که بعد از «رنج و سرمستی» به کارگردانی جهانگیر الماسی از آثار حاضر در سی و دومین جشنواره فیلم فجر و تهیهکنندگی محمد نشاط (۱۳۹۲) تنها در یک کار مستند به نام «مجسمه» ایفای نقش داشت گفت: این تنها کار مستندی بود که در آن بازی داشتم و پس از آن در هیچ کار سینمایی، تلویزیونی و تئاتر بازی نکردم. نقش گرفتن بستگی به این دارد که من کار و نقش را دوست داشته باشم
او درباره تفاوت نقش گرفتن در کل دوران فعالیتش، گفت: کار باید به دل من بچسبد. وگرنه چه امروز و چه دیروز، نقش گرفتن بستگی به این داشت که من کار و نقش را دوست داشته باشم.
سیرتی افزود: کسی که کار هنری میکند چه در سینما و چه در تئاتر، باید عاشق کارش باشد، اگر عاشق کارش نباشد، نمیتواند به خوبی دیالوگ بگوید. خیلیها این را نمیدانند.
خبر دارم آقای پورصمیمی چند وقتی است خانهنشین شده است
این پیشکسوت سینما، تلویزیون و تئاتر همچنین خاطرنشان کرد: اطلاع دارم آقای سعید پورصمیمی چند وقت است خانهنشین شده، در حالی که چنین بازیگر توانمندی نباید اصلا زمانی برای سر خاراندن داشته باشد. چه برسد به این که بیکار بماند.
او تصریح کرد: برخی فقط دوست دارند مقابل دوربین دیده شوند و بروند. فیلمبردار اگر به موقع حرکت ندهد و کارهایی که به او محول میشود در زمان خودش انجام ندهد، کار خراب میشود. لذا هم بازیگر هم فیلمبردار و دیگر عوامل اگر کار خود را به خوبی انجام ندهند کارگردان نمیتواند خالق یک اثر هنری خوب و درست باشد.
هرمز سیرتی سال ۱۳۱۹ در شهر بابل متولد شد و از سال ۱۳۳۸ کار هنری خود را آغاز و سال ۱۳۴۰ به استخدام وزارت ارشاد درآمد، او اولین بار سال ۱۳۶۵ در برنامه «هشت و نیم شب» به تهیهکنندگی اسماعیل رحیمزاده به مخاطبان سیما معرفی شد.
پس از آن در سریالهای «باغ گیلاس»، «سمک عیار»، «راهیان» و فیلمهای «قانون»، «نقش عشق»، «سازمان ۴» و کارهای مختلف هنری دیگر در عرصه سینما، تئاتر و تلویزیون به ایفای نقش پرداخت.
منبع