کاشت درخت حسنه و صدقه است

به گزارش گروه سیاسی دفاع‌پرس، پانزدهم اسفندماه در تقویم شمسی روز درختکاری است. روزی که علما و بزرگان بر گرامیداشت آن بسیار تأکید دارند و این سنت پسندیده را از سفارشات و دستورات اسلام بیان می‌کنند.

آیت‌الله جوادی آملی در این خصوص توصیه‌های فراوانی دارند. ایشان درختان را از نعمت‌های پرارزش و حیات بخشی می‌دانند که خداوند برای انسان آفریده است تا همواره از فایده‌های گوناگون و بسیار آن استفاده کنند و پیوسته به یاد خدا باشند.

از منظر این عالم ربانی درختان، جزئی از منابع طبیعی و ملی و متعلق به محیط زیستی هستند که همه افراد در آن زندگی می‌کنند و تک تک افراد از این سرمایه‌های طبیعت بهره دارند و از آن سود می‌برند و از هوای لطیف و پاکیزه‌ای که درختان به وجود می‌آورند، استفاده می‌کنند و این تنها یکی از سودمندی‌های بسیار درختان است.

آیت‌الله جوادی آملی روایات زیادی را از معصومین(ع) درباره درختکاری و رسیدگی به درختان نقل کرده‌اند. ایشان در این خصوص می‌فرمایند: اهمیت درختکاری چنان است که رسول خدا صلوات الله علیه درباره آن فرمود: اگر نهالی در دست یکی از شماست و در آستانه برپایی قیامت به اندازه کاشتن آن فرصت دارید، آن را بکارید. همچنین امام صادق علیه‌السلام می‌فرماید: امیرالمؤمنان علیه‌السلام با خود بار‌های هسته خرما را حمل می‌کرد. پرسیدند:‌ ای ابوالحسن! چه چیزی همراه داری؟ فرمود: اگر خدا بخواهد درخت خرماست، پس آن‌ها را می‌کاشت و هسته‌ای را باقی نمی‌گذاشت.

این مرجع تقلید ویژگی‌ها و آثار را بر اساس کلام معصومان این‌گونه بیان می‌کنند: امام صادق علیه‌السلام می‌فرمایند: کشاورزی و درختکاری کنید. به خدا سوگند کاری حلال‌تر و پاکیزه‌تر از آن نیست. همچنین رسول خدا صلوات‌الله علیه می‌فرمایند: اگر مسلمانی درختی بکارد و پرنده، انسان یا حیوانی از میوه آن بخورد برایش صدقه به شمار می‌آید.
آیت‌الله جوادی آملی در بخشی از کتاب مفاتیح‌الحیاة درختکاری را یکی از مقدس‌ترین اعمال می‌دانند و در این خصوص می‌فرمایند: شایسته است مسلمانان نسبت به کاشتن و حفظ درخت کوتاهی نکنند، زیرا درختان در سالم‌سازی و پاکیزگی هوا تأثیر ویژه دارند. اهتمام اسلام به درختکاری و افشاندن دانه یا کاشتن شاخه ثمربخش، در متون دینی مشاهده می‌شود، به گونه‌ای که گاهی کاشتن درخت در ردیف بهترین و مقدس‌ترین کار‌های خیر قرار می‌گیرد.

این عالم ربانی درباره رسیدگی به درختان می‌گوید: در اسلام، درباره نگهداری درخت و آبیاری آن دستورات زیادی دارد و انسان‌ها را از قطع آن نهی کرده است تا جایی که پیامبر(ص) می‌فرمایند: هرکس درخت طلح و سدر (درخت نیازمند به آب) را سیراب کند، گویا انسان مؤمن تشنه را سیراب کرده است.

آیت الله جوادی آملی زرع و جان دادن به دانه بی‌جان را کار خدای متعال می‌داند و در این باره می‌فرماید: خدای سبحان به ما فرمود که وقتی شما درختی را می‌کارید یا در مزرعه کشاورزی می‌کنید باید توجه داشته باشید که کار بشر «حرث» است و نه «زرع» یعنی بشر وقتی این دانه‌ها را از انبار به مزرعه می‌برد و زیر خاک پنهان می‌کند در واقع یک جمادی را از جایی به جای دیگر منتقل می‌کند، اما آنکه زارع است یعنی مرده را جان می‌دهد و زنده می‌کند، تنها خداست. لذا انسان، بذر افشانی و حرث می‌کند اما آنکه حیات می‌دهد و زارع است، خداوند است.

از منظر آیت‌الله جوادی آملی بزرگان دین به ما دستور داده‌اند اگر خواستید بذری را در دل خاک بنشانید، مقداری از آن بذر را در دست بگیرید و این آیات را بخوانید که «أفَرَأَيْتُمْ مَا تَحْرُثُونَ، آيا آنچه را كشت مى‌‏كنيد را ملاحظه كرده‏‌ايد* أَأَنْتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ، آيا شما آن را [بى‌‏يارى ما] زراعت مى‌كنيد يا ماييم كه زراعت مى‌كنيم» تا به امید خدا این بذر شکوفا شود.

انتهای پیام/281