جهانگیر الماسی بازیگر و کارگردان سینما در تعریف سیما گفت: سینما استفاده از زبان نگاتیو و دیجیتال برای تبیین زبان فردی به عنوان کارگردان، محقق، هنرمند و… به بقیه مردم است، بنابراین یک هنر اجتماعی است چون مخاطب دارد.
وی درباره جایگاه سینمای ایران گفت: سینمای های آن دچار چالش عجیبی است، مثلا گروهی از سینماگران ایرانی حدود ۲۵ سال زحمت کشیدند تا مسیر سینمای اروپایی دهه ۶۰ و اوایل دهه ۷۰ ایران را به سینمای آمریکایی و اکشن هالیوودی تغییر دهند. امسال در جشنواره دیدم که ریتم فیلمها از سینمای پاراجانف هم کندتر است. سینمایی است که بعضاً رویا و آرمان ندارد، به ویژه ما که کشوری انقلابی و آرمانخواه هستیم. اما تناقض اینجاست که همانهایی که به پاراجانف و کوبریک بد میگفتند، شاگردانشان دارند این راه را میروند.
این سینماگر با اشاره به جشنواره کن فرانسه که جشنوارهای اقتصادی است، گفت: هدف جشنواره فجر ما مشخص نیست، اینکه چه معرفتی را تبلیغ میکند؟ ماهیتش مشخص نیست.
الماسی خاطرنشان کرد: ما با معرفت و تفکر دینی و فلسفی به سینما و جریان فرهنگ نگاه میکنیم. پس چرا نباید قصههای حکمی سهروردی و ملاصدرا و میرداماد را در سینما داشته باشیم. جوان ما کانت را میشناسد اما آسید جلالالدین آشتیانی را نمیشناسد.
وی در پایان گفت: ما به بررسی مسائل سینمای ایران در دهههای جدید نیاز داریم. برای این منظور باید یک آکادمی تشکیل شود که محل گفتوگو باشد.
منبع: خبرگزاری فارس