گفت‌وگو با دکتر محمد جمشیدی در مراسم بزرگداشت رئیس‌جمهور شهید و همراهان گرامی ایشان

مراسم بزرگداشت شهدای خدمت، حجت الاسلام والمسلمین رئیسی، آقای دکتر امیر عبداللهیان، حجت الاسلام والمسلمین آل‌هاشم امام جمعه تبریز، آقای دکتر مالک رحمتی استاندار آذربایجان شرقی، سردار سیدمهدی موسوی فرمانده یگان حفاظت ریاست جمهوری و کادر پروازی؛ امیر سرتیپ دوم خلبان سید طاهر مصطفوی، امیر سرتیپ دوم خلبان محسن دریانوش و سرهنگ دوم فنی بهروز قدیمی صبح امروز در حسینیه امام خمینی(ره) با حضور رهبر انقلاب اسلامی برگزار شد.
رسانه KHAMENEI.IR در حاشیه این مراسم گفت‌وگویی با دکتر محمد جمشیدی، معاون امور سیاسی دفتر رئیس جمهور داشته است.

دکتر محمد جمشیدی:
مرحوم آیت اللّه شهید دکتر رئیسی درواقع ویژگی بارزشان این بود که تمام وجودشان را برای کار برای مردم گذاشته بودند. بعضی موقعها به خاطر شدت کار و سفرها و شلوغ بودن برنامه‌های سفرها چه داخلی، چه خارجی به ایشان توصیه میکردند که یک مقداری استراحت بکنید، ایشان میگفتند وقت برای استراحت زیاد است بعداً استراحت میکنیم الان موقع کار هست. و درواقع هدف اصلی‌شان این بود که مسائل مردم، معیشت مردم، مشکلات مردم حل بشود. برای همین هم در امور جزئی تا کلی ورود میکردند. یعنی مسائل را اگر میدیدند در زیرمجموعه‌ها کمی کندی هست تعلل هست خودش ورود میکرد. میگفت اگر فلانی اگر فلان موضوع حل نمیشود در سطوح پایین‌تر گیر کرده خودم جلسه‌اش را میگذارم. یعنی هیچ ابایی نداشت میگفت من مثلاً رئیس جمهور هستم فقط مسائل خیلی کلان را جلسه میگذارم نه خودش جلسه میگذاشت زنگ میزد. مثلاً ما بعضی مواقع میشد آخر شب میرفتیم یک موضوعی را برای ایشان مطرح میکردیم یا برخی از دوستان همان جا پیگیری میکرد یعنی وقت نمیشناخت کسی باشد. خودش وقتی که همه رفته بودند ایشان سر کار بود. وقتی که همه از سفر برگشته بودند و خسته بودند ایشان برمیگشت دفتر کارش دوباره کارها را پیگیری میکرد. به لحاظ ویژگی شخصیتی واقعاً همان جور که حضرت آقا فرمودند خستگی ناپذیر بود. من در یکی از سفرهای خارجی ما رفته بودیم آفریقا سه تا کشور آفریقایی را در دو روز رفتیم و این اصلاً حالا همه‌اش خب بالاخره از قبل برنامه ریزی شده بود و توافقات مهمی هم انجام شد. اما دیگر در آخر یکی از کشورها میخواستیم برویم یک جایی کشت فراسرزمینی و خارج از پایتخت به شب خوردیم دیگر تمام نیروها تقریباً از پا افتاده بودند. کسی دیگر نمیتوانست حرکت بکند یعنی یک جایی باید منطقه را پیاده میرفتیم سر آن مناطق زراعی میرسیدیم دیگر همه‌ی نیروها و حتی برخی از محافظین هم دیگر توان راه رفتن نداشتند. اما آقای رئیسی جلوتر از همه میرفت من خودم شاهد هستم. خب این ویژگی‌ها باعث شد که واقعاً تمام وجودش را برای مسائل مردم میگذاشت.

یک بار و واقعاً هم توجهی نداشتند به حاشیه سازی‌ها و آن جور که در پیام مقام معظّم رهبری آمده بود طعنه‌هایی که میزدند اصلاً توجه نداشت. یک بار من خدمت ایشان عرض کردم که در مورد مسائل سیاسی و حواشی‌ای که میسازند با ایشان ایستادیم صحبت کردن که حاج آقا در مورد این مسائل کاش که مثلاً یک اقدامی میکردید سکوت نمیکردید بالاخره اجازه نمیدادید که این قدر اقدامات علیه شخص شما، علیه دولت، علیه کارهایی که انجام میدهید انجام بشود. به من گفت که فلانی آن چیزهایی که تو میدانی یک بخشی از مسائل را تو میدانی، خیلی از مسائل هم هست که حتی تو هم نمیدانی. ولی دعب من این هست که من مشکلات و گرفتاری‌ها و گلایه های خودم را میروم با امام رضا مطرح میکنم. این رفتار، این روش من هست. با ایشان مطرح میکنم. خود ایشان انشااللّه کمک میکند دنبال میکند. یعنی ایشان از یک طرف واقعاً زحمت میکشید از یک طرف دلداده‌ی ولایت بود و از آن طرف هم توسل و توکل فراوانی داشت. یعنی همیشه دعای توسلش، دعاهای یومیه‌اش همه برقرار بود. کسی که در این جایگاه باشد خب معمولاً خیلی شاید این قدر مشغله زیاد باشد که به این چیزها نشود. روضه‌های ماهیانه‌اش سر جا بود و به بعضی، به من هم میگفت فلانی بیا روضه خوب هست. یعنی میخواهم بگویم در عین مشغله‌هایی که داشت هیچ وقت مسیر اصلی را نه مثلاً گم میکرد نه کمرنگش میکرد. و بقیه را هم دعوت میکرد. میگفت که بالاخره وظیفه‌ی ما این هست که این کار را انجام بدهیم. در یکی از در سفرهای خارجی که داشتیم اگر از ایشان تعریفی میکردند از سیاستش، از شخصیتش تأکید ایشان این بود همیشه این جمله بود میگفت که من سرباز امام خامنه‌ای هستم. حتی نمیگفت رهبر انقلاب، امام بالاتر از همه هست. میفرمودند که من سرباز امام خامنه‌ای هستم و هر پیشرفتی هست متعلّق به ایشان است. یعنی هیچ پیشرفتی را به خودش نسبت نمیداد. همه را معطوف به انقلاب به رهبر معظّم انقلاب میدانستند. و اساساً خودشان را میگفت من حالا یا طلبه‌ای هستم یا سربازی هستم و خدا به خاطر این تواضعی که میکرد این عزّت را به ایشان دادند. که الان در قلوب همه‌ی مسلمین در قلوب همه‌ی ملت ایران جایگاه ویژه‌ای دارد.

از آن طرف هم در بحثهای مربوط به انقلابی‌گری واقعاً یک مو کوتاه نمی‌آمدند. خطی که بالاخره از مقام معظّم رهبری میدانستند یا بالاخره احساس میکردند را صددرصد ادامه میدادند.  و در مسائل مختلف از مسائل مربوط به فلسطین است تا مربوط به قدرتهای بزرگ متخاصم با جمهوری اسلامی سر سوزنی کوتاه نمی‌آمدند. و میگفتند این خط امام و خط آقا میگفت فلانی ما دولت انقلابی هستیم. ما باید بر اساس روش و مسلک انقلاب عمل بکنیم. ما مثل بقیه نیستیم باید پایبند به این امور باشیم. و الحمدللّه ایشان خوش درخشیدند و در عمل تبدیل به یک الگویی شدند در از باب اینکه در سیاست داخلی و به خصوص در سیاست خارجی اصول انقلاب، راه امام و آقا را قاطعانه ادامه دادند. و اتفاقاً به موفقیتهای بسیار بزرگی هم رسیدند. یعنی نشان داد که آن کسانی که رویکرد انقلاب را دنبال میکنند در سیاست خارجی موفق‌ترند دستاوردهای ایشان در سیاست خارجی بی‌نظیر هست. از عضویت در سازمانهایی که ما سالهای سال پشتشان گیر کرده بودیم تا تقویت همکاری‌ها تا توافقات دو جانبه با کشورها و پذیرش کشورها نسبت به جمهوری اسلامی و اعتمادسازی که بین درواقع دولت و کشور با کشورهای مختلف انجام شد. و الان هم همه در پیامهایی که دارند میفرستند میگویند که ما همان مسیر را میخواهیم ادامه بدهیم. یعنی این نیست که مثلاً با ایشان آن مسیری که ایشان انتخاب کرده بود را بقیه هم به آن درواقع قائل به این هستند که این هست که میتواند هم برای منطقه صلح و امنیت بیاورد هم عزّت و اقتدار برای کشور.