عزاداری عاشوراییان اردبیل در سوگ اباعبدالله الحسین(ع) و شهدای کربلا

به گزارش روز سه‌شنبه ایرنا، عاشقان خاندان عصمت و طهارت(ع) امروز ندای لبیک یا حسین(ع) و “هیهات منا الذله” را در این استان سر داده و با بغضی در گلو، سوگوارانه و با اشک ماتم، عشق به شهدای کربلا را به نمایش گذاشتند و همه استان رنگ و بوی عاشورایی گرفت.

امروز پرچم “یا حسین(ع)” و “یا ابوالفضل(ع)” توسط مردم ولایتمدار، خداجو و مومن استان اردبیل همراه با آیین زنجیرزنی و سینه‌زنی برای شهدای کربلا به اهتزار در آمد و دسته‌های عزاداری در قالب هیات‌های سینه‌زنی و زنجیرزنی، با حضور در خیابان‌های مراکز شهری و روستایی استان به نوحه سرایی و عزاداری پرداختند.

مردم استان اردبیل که از دیرباز به سرور و سالار شهیدان و شهدای کربلا ارادت خاص و عمیقی دارند، در ۱۰ روزه محرم سیاه پوش شده و همه ساله در دو روز تاسوعا و عاشورا، با به راه‌اندازی دسته‌های سینه زنی و زنجیرزنی خیابانی، اوج ارادت خود به خاندان نبوت و اهل بیت(ع) را نشان می‌دهند.

روز گذشته مردم این استان با برگزاری آیین تاسوعا در محل مسجد عالی قاپوی شهر اردبیل و در نیز در همه مساجد شهرها و روستاهای استان، سطر دیگری در کتاب قطور عاشقان راه شهادت امام سوم شیعیان رقم زدند.

امروز نیز مردم ولایتمدار و حسینی(ع) این استان از صبح سالروز شهادت اباعبدالله الحسین(ع)، به خیابان‌ها و مساجد سرازیر شده و با راه اندازی دسته‌های عزاداری، در سالگرد شهادت امام سوم شیعیان و یاران باوفایش اشک ماتم ریختند.

امروز فریاد لبیک یا حسین(ع) مردم اردبیل در پاسخ به “هل من ناصر ینصرنی” حضرت سید الشهدا(ع) در جای جای استان اردبیل طنین انداز شد و هم‌اکنون نیز طبق معمول همه ساله، اجتماع بزرگ عزاداران شهر اردبیل در میدان عالی قاپو با مشارکت دسته‌های عزاداری محلات مختلف و اقشار مردم آغاز شده و این عزاداری به شام غریبان سرور و سالار شهیدان ختم شده و شب نیز مراسم سینه‌زنی در نخستین شب شهادت سرور شهیدان ادامه خواهد یافت.

حضور جوانان، نوجوانان و کودکان در آیین‌های عزاداری و دسته‌های سوگواری جلوه خاصی به این مراسم باشکوه و معنوی داده و بسیاری از ارادتمندان اهل بیت(ع) با برپایی ایستگاه‌های صلواتی و پذیرایی از عزاداران حسینی(ع)، هر یک جلوه دیگری از دلبستگی به خاندان نبوت و شهدای کربلا را نشان دادند.

امسال با تدابیر انجام شده توسط هیات امنای مساجد محلات، ریش سفیدان و مسئولان برگزاری آیین‌های عزاداری ایام محرم، گروه‌های مردمی متشکل از جوانان برای نظافت محیطی و جمع‌آوری زباله شکل گرفته و عده‌ای از جوانان این خطه نیز به این طریق در عزاداری‌های توام با شور و شعور ایام محرم سهیم شده‌اند.

امام حسین(ع) در سوم شعبان سال چهارم هجری قمری در خانه حضرت امیرالمومنین(ع) پیشوای اول شیعیان و حضرت فاطمه زهرا(س) یگانه دختر رسول اکرم(ص) در مدینه دیده به جهان گشود.

سومین اختر تابناک آسمان امامت و ولایت، حضرت اباعبدالله الحسین(ع) دارای لقب‌هایی همچون سیدالشهدا، الشهید السعید، الامام الثالث، رشید، طیّب، وفیّ، مبارک، سبط، تابع لمرضاه الله و الدلیل علی ذات الله و کنیه آن حضرت “ابوعلی” است.

حضرت سیدالشهدا(ع) در مکتب نورانی حضرت محمد(ص) و پدرش مولای اول شیعیان(ع) و مادری چون حضرت زهرا(س) درس آزادی، ایستادگی و جوانمردی را آموخت و پس از شهادت پدرش، همدوش با برادرش امام حسن(ع) در راه تبلیغ دین اسلام و آموزه‌های آن گام برداشت.

هنگامی‌که امام حسن مجتبی(ع) در سال ۵۰ هجری قمری به شهادت رسید، رسالت سنگین امامت و هدایت مردم بر دوش امام حسین(ع) واگذار و ایشان به مدت ۱۱ سال عهده‌دار این امر مهم شد.

دوره امامت آن حضرت هم‌زمان با حکومت بنی‌امیه بوده و در سال ۶۰ هجری قمری معاویه برخلاف قرارداد صلح با امام حسن(ع)، پسرش یزید را به‌جای خود قرار داد که فاسد بودن یزید و مخالفت او با دین اسلام باعث نارضایتی امام حسین(ع) شد.

بعد از مرگ معاویه، حاکم مدینه از سوی یزید موظف شد تا از امام حسین(ع) برای یزید بیعت بگیرد و از آنجایی که ایشان حاضر به بیعت با یزید نبود، با خانواده خود از مدینه به مکه رفت تا به اقامه و حفظ ارزش‌های راستین دین اسلام بپردازند.

مردم کوفه نامه‌های بسیاری برای امام حسین(ع) نوشتند و از ایشان خواستند تا به عراق و کوفه بیاید، در این زمان بود که امام، مسلم ابن عقیل را به عنوان نماینده خود به کوفه فرستاد و در ادامه هزاران تن از مردم کوفه با او همراه شدند و این امر باعث شد تا مسلم نامه‌ای به امام حسین(ع) بنویسد و از ایشان بخواهد که به کوفه بیاید.

اما با ورود عبیدالله ابن زیاد برای حکومت کوفه، مردم پیمان‌شکنی کردند تا این که مسلم ابن عقیل به دست دشمنان خاندان نبوت به شهادت رسید.

امام حسین(ع) با اهل‌بیت(ع) و یاران خود به طرف کوفه حرکت کرد و در نزدیکی کوفه بود که خبر پیمان‌شکنی مردم کوفه و شهادت مسلم را شنید.

عبیداللّه ابن زیاد، حر ابن یزید ریاحی را با لشگری برای بستن راه بر روی امام حسین(ع) فرستاد و عمر سعد با لشگری وارد دشت نینوا شد و آن امام همام(ع) و یارانش را محاصره کرده و آب را بر روی آنان بستند.

سرانجام در روز دهم محرم (عاشورا) سال ۶۱ هجری قمری، امام حسین(ع) و یارانش که ۷۲ تن بودند، در راه دین اسلام و ترویج آموزه‌های آن، احیای احکام دین و زدودن انواع انحراف‌های دینی، با رشادت و دلاوری به شهادت رسیدند و درس آزادی و ولایتمداری را در تاریخ ماندگار کردند.