نسیم رویش پایگاه خبری جمعیت رویش های انقلاب اسلامیبه گزارش خبرنگار حوزه سلامت ایرنا، نظام جمهوری اسلامی ایران در عمر ۴۵ ساله خود ۱۲ وزیر بهداشت را تجربه کرده است و تاکنون ۹ پزشک متخصص سکان هدایت این وزارتخانه به عنوان رکن اصلی نظام سلامت را برعهده داشته‌اند به جز کاظم سامی که دکتر روانپزشک بود و در دولت موقت خدمت کرد، موسی زرگر و هادی منافی جراح عمومی بودند، سیدعلرضا مرندی فوق تخصص اطفال داشت و ایرج فاضل با فوق تخصص جراحی عروق در این مسند نشست.
همچنین رضا ملک‌زاده با فوق تخصص گوارش و کبد، محمد فرهادی با تخصص گوش حلق و بینی، مسعود پزشکیان با تخصص جراح قلب، کامران باقری لنکرانی با فوق تخصص گوارش و مرضیه دستجردی به عنوان متخصص زنان و زایمان در کسوت وزیر بهداشت جمهوری اسلامی ایران به نظام سلامت خدمت کردند.
محمدحسن طریقت منفرد متخصص جراحی چشم و سیدحسن قاضی‌زاده هاشمی دکترای متخصص جراحی چشم و فلوشیب قرنیه و سعید نمکی دکتر داروساز و ایمونولوژیست بود ضمن آنکه بهرام عین‌اللهی نیز تخصص جراحی چشم و فلوشیپ قرنیه داشت.
اکنون نیز محمدرضا ظفرقندی با تخصص جراحی عروق به عنوان وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی از مجلس شورای اسلامی رای اعتماد گرفته است.
باید توجه داشت که دولت مسعود پزشکیان در شرایطی زمام امور اجرایی کشور را در دست گرفته است که با وجود همه تلاش های دولت‌های گذشته برای توسعه شبکه بهداشت در جامعه و تبدیل شدن کشورمان به یکی از قطب های پزشکی منطقه که توانسته هم خدمات خوبی به شهروندان ارایه دهد و هم پذیرای گردشگران سلامت باشد، همچنان با دردهای مزمنی روبروست؛ این حوزه نیازمند استمرار پویایی در دانش پزشکی و ارتقای خدمات بهداشتی و سلامت به آحاد مردم است که این مهم جز با همکاری ارکان دیگر اجرایی کشور همچون بیمه‌های اجتماعی و درمانی و اختصاص بودجه مناسب و ریل گذاری قانونی امکان پذیر نیست.
در چنین شرایطی است که رئیس جمهور «محمدرضا ظفرقندی» را برای تصدی این مسئولیت خطیر انتخاب کرده است؛ این پزشک و سیاستمدار کشورمان که در دوران اوج همه گیری کووید ۱۹ رئیس سازمان نظام پزشکی بود، از جمله متخصصان موی سپید کرده در نظام سلامت کشور به شمار می رود
وی فوق تخصص جراحی عروق و استاد تمام دانشگاه علوم پزشکی تهران است که در دوره‌ای نیز ریاست این دانشگاه مادر در حوزه پزشکی را بر عهده داشت؛ حضور در جبهه های نبرد در دوران جنگ تحمیلی به عنوان پزشک داوطلب از کارنامه او زدودنی نیست و چنانچه کارنامه او در مسئولیت‌های مختلف نشان داده، هرگز دیدگاهها و رویکرد سیاسی خود را در امر خطیر سلامت دخیل نکرده است.
از نگاه او ارایه خدمت به سلامت مردم بزرگترین وظیفه وزارت بهداشت است که هرگونه نگرش سیاسی به این حوزه یک حرام شرعی و اخلاقی به شمار می رود. رویکرد تخصصی و علمی او موجب شد تا در روزهای گذشته فعالان و متخصصان جامعه پزشکی کشور از وی حمایت کنند. این نگاه حمایتی از انجمن‌های علمی و تخصصی و نمایندگان مجلس نیز فراتر رفت و وزرای پیشین بهداشت و درمان مجلس نیز حمایت خود را از این انتخاب علنی کردند.
بر این اساس و در یک اتفاق تاریخی شاهد همدلی در سطح وزرای نظام سلامت برای انتخاب وزیر آینده وزارت بهداشت هستیم به طوری که علاوه بر رئیس جمهور که خود در دورانی وزیر همین وزارتخانه بود، رضا ملک زاده، ایرج فاضل، کامران باقری لنکرانی، مرضیه وحید دستجردی، سعید نمکی، علیرضا مرندی، محمد فرهادی و سیدحسن قاضی زاده هاشمی از ظفرقندی حمایت کردند.
این حمایت بدان معناست که قریب به اتفاق وزرای بهداشت نظام جمهوری اسلامی پای کار سلامت در دولت چهاردهم آمده‌اند و انتظار می‌رود با همراهی نمایندگان ملت در مجلس شورای اسلامی، این وفاق به گفتمانی ملی و عمومی مبدل شود که ثمره آن برای همه مردم ایران خواهد بود.
البته باید این نکته را هم توجه داشت که از میان وزرای بهداشت دولت های بعد از انقلاب، اکنون هادی منافی در سن ۸۲ سالگی در بستر بیماری قرار دارد و محمدحسن طریقت منفرد نیز در سال ۱۴۰۰ بر اثر سانحه‌ای چشم از جهان فرو بست وگرنه حمایت‌های وزرای سابق بهداشت از ظفرقندی فراتر از این می‌رفت.
ظفرقندی در جلسه رای اعتماد گفت: آماده‌ام با تمام توان، ظرفیت و تجربه و حمایت گسترده جامعه سلامت کشور تلاش کنم تا مردم به جز رنج بیماری رنج دیگری را تحمل نکنند و این جمله عصاره همه برنامه‌های حوزه سلامت است.
محمدرضا ظفرقندی، زاده ۱۳۳۷ در تهران، دارای فوق تخصص جراحی عروق و استاد تمام دانشگاه علوم پزشکی تهران است که دبیر کلی انجمن اسلامی جامعه پزشکی ایران را بر عهده دارد.
ظفرقندی در شهر تهران متولد و بزرگ شده محله سرچشمه است. دوران ابتدایی تا دبیرستان را در مدرسه علوی به آموختن پرداخت و در سال تحصیلی ۱۳۵۴-۱۳۵۵ فارغ‌التحصیل شد. پس از آن به دبیرستان مفید رفت تا به امر معلمی بپردازد. وی همزمان با معلمی در سال ۱۳۵۵ در رشته پزشکی دانشگاه تهران قبول شد و ادامه تحصیل داد.
وی برای کمک به مصدومان جنگ به عنوان جراح داوطلب به جبهه جنگ ایران و عراق اعزام شد. پس از بازگشت از جنگ و اتمام دوره دستیاری جراحی در دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال ۱۳۶۸ به درجه استادیاری نائل و سپس در سال ۱۳۷۰ دوره فلوشیپ جراحی عروق و تروما را در دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی آغاز کرد، رشته‌ای که ثمره آن راه‌اندازی بخش جراحی عروق در سال ۱۳۷۴ در دانشگاه علوم پزشکی تهران شد.
ظفرقندی در سال ۱۳۷۴، موفق به راه‌اندازی مرکز تحقیقات تروما در بیمارستان سینا شد و در سال ۱۳۸۳ به درجه استاد تمامی دانشگاه نائل شد.
از جمله فعالیت های اجرایی وی می توان به موارد زیر اشاره کرد:
رئیس دانشگاه علوم پزشکی تهران ۱۳۷۶ – ۱۳۸۴
دبیر هیات امنای دانشگاه علوم پزشکی تهران ۱۳۷۶ – ۱۳۸۴
عضو هیات امنای مرکز ملی تحقیقات علوم پزشکی کشور ۱۳۷۸
عضو شورای عالی سازمان نظام پزشکی ۱۳۷۹ – ۱۳۸۳
رئیس کل سازمان نظام پزشکی ایران (دو دوره) ۱۳۷۹ – ۱۳۸۳ / ۱۳۹۷ – ۱۴۰۰
عضو شورای عالی بیمه خدمات درمانی ۱۳۷۹
مدیر گروه جراحی دانشگاه علوم پزشکی تهران ۱۳۹۲ – ۱۴۰۱
رئیس مرکز تحقیقات تروما و جراحی سینا ۱۳۹۲ تا کنون
رئیس شورای عالی نظام پزشکی ۱۳۹۶ – ۱۳۹۷
رئیس انجمن جراحی عروق ایران ۱۳۹۸ تا کنون
رئیس انجمن علمی ترومای ایران ۱۳۹۶ – ۱۴۰۰
منبع
