شبکه فاضلاب بجنورد نیازمند ۲۰۰ کیلومتر توسعه است

موسی گریوانی روز یکشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهارکرد: اکثر نشست های معابر و خیابان های بجنورد ناشی از نفوذ آب به لایه های زیرین آسفالت است و داستان نشست های کنونی در معابر بجنورد به ضعف مدیریت در ۱۵ سال قبل باز می گردد که مسیرهای معابر به خوبی زیرسازی نشده است.

گریوانی افزود: هزینه بالای آسفالت، صدور مجوزها، عدم همکاری دستگاه ها و اینکه شهرداری قوانین را محدود می کند خود باعث شده سرعت عمل کار این شرکت گرفته و پیشرفت فیزیکی کم شود.

وی در ادامه گفت: ۹۲۰ لیتر در ثانیه آب شرب وارد این شهر می شود که ۱۲۹ لیتر در ثانیه معادل ۱۴ درصد آن به دلیل فرسودگی شبکه هدر می رود و روزانه آب به زیر آسفالت نفوذ می کند.

وی با بیان اینکه قدمت برخی از شبکه های فاضلاب این شهر به ۷۰ سال قبل باز می گردد افزود: بجنورد ۲۷۰ کیلومتر شبکه فاضلاب دارد که عمق متوسط آن بالای سه یا ۲.۵ متر است و شهرداری پس از هر بار نشست اقدام به لایه لایه کردن آسفالت می کند.

رییس بهره برداری شرکت آب و فاضلاب شهرستان بجنورد ادامه داد: روند کنده کاری در بافت جدید شهر به تازگی تغییر یافته است و برای هر گونه کنده کاری توسط دستگاه های خدمات رسان باید استعلامات لازم از شهرداری گرفته و نظارت ها نیز تشدید شود.

مجوزهای دست‌وپاگیر و ضعف نظارت

وی بیان کرد: زمانی که شرکت آب و فاضلاب هزینه های کل عملیات اجرایی را پرداخت و شهرداری مجوز می دهد، باید اجرای طرح توسط این دستگاه ها جدی گرفته شود اما به خاطر مجوزها و سخت گیری ها اکثر پیمانکاران خوب از این استان خداحافظی کرده اند.

رییس بهره برداری شرکت آب و فاضلاب شهرستان بجنورد خاطرنشان کرد: پیمانکار خوب اکنون در بخش فاضلاب بجنورد وجود ندارد زیرا که موقع تجهیز کارگاه روند کار آنقدر زمان بر می شود که هنوز پیشرفت فیزیکی طرح به ۳۰ درصد نرسیده پیمانکاران ناراضی محل را ترک می کنند.

وی گفت: شرکت خدمات رسان پس از اخذ مجوز و کار پیمانکار موظف به اجرای تمام نکات هستند و چنانچه روش ها درست و نظارت باشد مشکلی پیش نخواهد آمد.

گریوانی افزود: هزینه های کل عملیات اجرایی باید جدی گرفته شود و روش ها درست اجرا شود، نبود اعتبارات، اوراق و اینکه پول نقد در دسترس نیست از جمله مشکلات این بخش محسوب می شود.

به گزارش ایرنا، خراسان شمالی با بیش از یک میلیون نفر جمعیت در شمال شرق کشور واقع است و ۴۴ درصد از جمعیت آن در مناطق روستایی سکونت دارند.