کارشناس فرهنگی: نمایش «نبرد رستم و سهراب» شاهنامه را از کتابخانه‌ به خانه‌ می‌برد

رضا حمیدی روز سه‌شنبه در گفت‌وگو با خبرنگار ایرنا در سمنان با بیان اینکه استاد محمدرضا شجریان غبار از غزلیات سعدی و حافظ زدود و به بطن جامعه برد، افزود: این استاد برجسته با صدای ماندگار و اجرای بی‌نظیرش، اشعار و غزلیات حافظ و سعدی را احیا کرد، به حافظه ذهن سپرد و به خانه‌ها برد و امید می‌رود پارسایی هم بتواند شاهنامه را در قالب تئاتر در جانها زنده کند و از کتابخانه‌ها به خانه‌ها ببرد.

وی اظهار کرد: در عصر فناوری و دنیای مدرن امروز که با نسل کم‌حوصله‌ها مواجه هستیم، قالب هنر همچون انیمیشن، سینما و تئاتر می‌تواند شکل جذابی از متون کهن ادبی را پیش روی جامعه و مخاطبان گذارد و بتواند نسل امروز را همانند پیشینیان به آثار گرانبهای ادبیات و تاریخ کهن مجذوب کند.

کارشناس فرهنگی با اشاره به آثاری با محوریت شاهنامه افزود: تاکنون برخی از نویسندگان، هنرمندان و کارگردانان از جمله بهرام بیضایی، قطب‌الدین صادقی، بهروز غریب‌پور، رسول نجفیان و محمود عزیزی در قالب تئاتر به شاهنامه رویکرد و نگاه خوبی داشتند اما امروز پارسایی با نگاهی نو و با نگرشی جدید و تازه موفق شده هر شب جوانان و خانواده‌های بسیاری را تا پاسی از شب برای دیدن داستان رستم و سهراب به سالن بکشد، بر صندلی بنشاند و تشویق‌های ممتد از مخاطبان بگیرد.

وی تصریح کرد: اجرای اثرهای فاخر و ارزشمندی همچون نمایش «نبرد رستم و سهراب» نیاز جامعه امروز ماست و جا دارد متولیان فرهنگی حمایت‌های معنوی خود را از چنین اثرهایی ظهور و بروز دهند.

به گفته وی، ذات زندگی شتاب‌زده امروز کمتر فرصت مناسبی را به خواندن آثار برای نسل کم سن و سال و کم‌حوصله می‌دهد و همانطور که روزگاری استاد شجریان غبار از چهره اشعار سعدی و حافظ زدود و دیوان حافظ و سعدی را به خانه‌های مردم و بطن جامعه برد و یا شهرام ناظری در خصوص مولانا، امروز هم پارسایی همان روش و منش را با بینش خود در شاهنامه می‌پیماید و فکر می‌کنم «نبرد رستم و سهراب» دومین اثر پارسایی در این حوزه باشد که انتظار می رود با توجه به این استقبال چشمگیر، در آینده نیز همچنان شاهد اجرای داستان‌های دیگری از این اثرکهن و ماندگار توسط این هنرمند پر کار و خوش سلیقه در عرصه تاتر باشیم.

حمیدی با تاکید بر استفاده نویسندگان و کارگردانان از مشاوران خبره علمی و ادبی گفت: آثاری همچون شاهنامه با توجه به ظرایف و ظرفیت‌هایی که دارد، نباید به خاطر مسائلی از جمله محدودیت‌های صحنه دچار تحریف گردند و دقت در اجرای دقیق داستان نه تنها بر جذابیت می‌افزاید، بلکه موجب اقبال نخبگان جامعه و دانشگاهیان و اهالی فرهنگ نیز می‌شود و بر غنای کار می‌افزاید.

وی از نویسندگان، هنرمندان و کارگردانان خواست به خاطر مسائل روزمره و افزایش تیراژ و گیشه، ذائقه مخاطبان را فست‌آرتی نکنند و بدانند اگر کار هنری خوب و فاخری عرضه شود، مخاطب در هر سن، نسل و جنسیتی به اقبال و استقبال آن کار ماندگار می‌رود و هرگز بی‌اقبالی نشان نمی‌دهد؛ کار سطحی نه کار را ماندگار می‌کند و نه جامعه را رو به جلو می‌برد و بدون نقش اعتدالی به ابتذال دامن می‌زند و تنها صباحی اندک، امیال مادی و شخصی هنرمند را ارضا کاذب می‌کند.

به گزارش ایرنا، حسین پارسایی در تازه‌ترین تجربه نمایشی خود، بار دیگر دست روی یک تئاتر عظیم گذاشته است. او که پیش‌تر کنسرت‌-نمایش‌های اولیور توئیست، بی‌نوایان و مری‌پاپینز را روی صحنه برده بود، در دومین تجربه نمایشی خود از اساطیر جغرافیای ایران بار دیگر سراغ شاهنامه رفته و یکی از غم‌انگیزترین و تراژدیک‌ترین داستان‌های اساطیری ایرانی را به صحنه انتخاب کرد؛ برداشتی آزاد از داستان تراژیک نبرد رستم و سهراب.

نمایش نبرد رستم و سهراب یکی از بازآفرینی‌های مشهور داستان حماسی رستم و سهراب از شاهنامه فردوسی در قالب تئاتر است. این داستان با توجه به ویژگی‌های دراماتیک و تراژیک خود، همواره مورد توجه کارگردانان و نویسندگان تئاتر قرار گرفته است. نمایشنامه‌های مختلفی از این داستان اقتباس شده‌اند که هر یک با تاکید بر جنبه‌های خاصی از داستان، به بیان تراژدی و روابط انسانی پرداخته‌اند.

امیر آقایی در نقش رستم، الناز شاکردوست در نقش تهمینه، سینا مهراد در نقش سهراب، پردیس احمدیه در نقش گردآفرید، علی زندوکیلی در نقش سیرنگ، سیامک صفری در نقش کیکاوس، علی فرحناک در نقش شاه سمنگان و توس نوذر، امیررضا دلاوری در نقش بارمان، امیر کاوه آهنین جان در نقش هومان، فرحان فرحناک در نقش پیک، امیرحسین ساربان در نقش هژیر، الکس ملک کرم در نقش جان ستان، سارا پارسایی در نقش خنیاگر، نیکا افکاری در نقش همراز، سروین ضابطیان در نقش همراز، بانیپال شومون در نقش آکومنه، بازیگران این نمایش هستند؛ بازی روان امیر آقایی و بانیپال شومون در کنار صدای پرطنین علی زندوکیلی لحظات جالبی را برای مخاطب پدید می‌آورد.