دومین جمعه مهرماه است. خنکای پاییز، دلپذیری بینظیری دارد. برای پوشش خبری آیین قالیشویی، راهی آستان حضرت سلطانعلی بن امام محمد باقر(ع) میشوم. این آیین سنتی در فهرست آثار ناملموس و میراث معنوی یونسکو به ثبت رسیده است.
از درب صحن سیدجلالالدین خاوهای وارد آستان حضرت سلطانعلی بن باقر(ع) میشوم. مشهد اردهال بهواسطه این امامزاده جلیلالقدر، به کربلای ایران شهره شده است. از محل بازرسی میگذرم و از همانجا کارت خبرنگاری ویژه این مراسم را دریافت میکنم.
تعداد زیادی از جوانان اهل فین کاشان با سربندهای قرمز و چوبدستی، بر پلههای صحن صفا کنار هم نشستهاند. گوشه صحن، جایگاهی برای سخنران و مجری تعبیه شده است.
از آنجا عبور میکنم و از صحن عامر بن ناصر فینی، به زیارت حضرت مشرف میشوم. آرام آرام زیارتنامه میخوانم. میدانم که ثواب زیارت این امامزاده همسنگ زیارت امام حسین(ع) در کربلاست.
صدای نوحه در فضای حرم پیچیده است. در مسجد، فرش مزین را میبینم که بر سکویی در میانه جمعیت قرار دارد. جوانان خاوه مشهد اردهال با سربند سبز، گرداگرد فرش حلقه زدهاند.
محمود شریفی، معروف به کمیل کاشانی در رثای حضرت، روضه میخواند. جملهای میشنوم که برایم دلنشین است؛ میگوید: «حضرت سلطانعلی(ع) فقط متعلق به مردم خاوه، فین و کاشان نیست، متعلق به تمام عالم تشیع است.» سیدمهدی میرداماد هم یکی دیگر از مادحین این مراسم است.
کنار سِن، بنری با تصویر شهید سیدحسن نصرالله به چشم میخورد. ۶ روز از بمباران جنوب لبنان و شهادت دبیرکل حزبالله و دو روز از عملیات وعده صادق ۲ میگذرد.
بعد از نوحهخوانی و سینهزنی، اهالی خاوه تخته قالی پیچیده شده را که نماد پیکر مطهر امامزاده است و با پارچههای سبز بسته شده، از داخل حرم امامزاده بیرون میآورند. جوانان فینی با دیدن قالی، با شور، بانگ و فریاد «یا حسین، یا حسین» برمیآورند. این قالی نماد پیکر مطهر امامزاده است که در زمان شهادتش به رسم ادب و احترام از سوی اهالی فین در میان قالی پیچیده شد.
فینیها قالی را تحویل میگیرند تا به محل شستوشوی نمادین آن انتقال دهند. همه جمعیت حرکت میکنند. در دست تعداد زیادی از افراد، پرچم لبنان دیده میشود. صدای برخورد چوبها و هروله مردم، ابهتی خاص به فضا میدهد. از روبهروی آستان امامزاده زید(ع) میگذریم و به چشمه مقابل امامزاده حسین(ع) میرسیم. همه، اطراف چشمه تجمع میکنند.
طبق تاریخ، مدتی پس از ورود حضرت سلطانعلی بن باقر(ع) به منطقه کاشان، حکمرانان که از حضور ایشان احساس خطر میکردند، او را در حال عبادت ترور کردند. زمانی که این خبر به ساکنان روستای فین رسید، با گرز و چماقهای چوبی در دست به سوی مشهد اردهال حرکت کردند. به محل شهادت که رسیدند، پس از غسل پیکر امامزاده، در حالی که نفرت خود را از این اقدام با گرداندن گرز و چماق در هوا نشان میدادند، رهبر محبوبشان را به خاک سپردند و آیین قالیشویی نمادی از این واقعه تاریخی محسوب میشود.
در پایان این آیین، جوانان فینی مجدداً قالی را به جوانان خاوه میسپرند. هزار و سیصد و سیامین آیین قالیشویی در حالی به پایان میرسد که نزدیک به دوهزار نفر از مردم در سوگ این امامزاده واجبالتعظیم، با دلی آکنده از اندوه، آهسته آهسته آنجا را ترک میکنند.
زهراسادات محمدی
انتهای پیام
منبع