گنبد رضوی، اولین گنبد طلایی در جهان اسلام است

به گزارش ایکنا از خراسان رضوی، جواد نوائیان رودسری، پژوهشگر تاریخ و حرم‌شناسی، امروز ۲۴ مهرماه در نخستین جلسه سلسله کارگاه های قصه‌های حرم که در مؤسسه فرهنگی قدس برگزار شد اظهار کرد: در آغاز پانزدهمین قرن بعثت نبوی و در آستانه سالروز پیروزی انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام خمینی، تجدید طلاکاری و تعمیرات گنبد مطهر انجام گرفت. 

وی ادامه داد: بعد از آن طراحی‌هایی انجام شد که به این کتیبه اضافه شد و این سبزی که در کتیبه وجود دارد، در واقع تداوم سبزی است که در دو طرف کتیبه قبلی مورد استفاده قرار گرفته است. 

این پژوهشگر تاریخ و حرم‌شناسی با اشاره به آلبوم‌های عکس کاخ موزه گلستان افزود: از طریق این تصویر و عکس‌های دیگر مجموعه عکس‌های کاخ موزه گلستان، به جزئیات بیشتری می‌توانیم پی ببریم. عکس ۱۴۰ مجموعه آلبوم‌های عکس کاخ موزه گلستان نشان‌دهنده قسمتی از صحن کهنه در همین زمان است که از یک زاویه این عکس، گنبد و داربست‌های اطراف آن به‌خوبی قابل مشاهده است.

این پژوهشگر تاریخ و حرم شناسی بیان کرد: البته باید گفت که بر اساس اسناد موجود از دوره شاه طهماسب تا طلاکاری شدن گنبد که در سال ۱۰۱۰ ق اتفاق افتاد، گنبد حرم امام رضا(ع) فقط دو رنگ داشت که یک بخش رنگ سبز و بخشی رنگ طلایی بوده است. 

وی با اشاره به پرونده دوم این مجموعه گفت: این مهم‌ترین پرونده است و ممکن است کشفی جدید در ساختار معماری حرم امام رضا(ع) را شامل شود. عکسی فوق‌العاده استثنایی از آلبوم ۱۴۲ وجود دارد که نمایی از صحن آزادی را نشان می‌دهد، این عکس بسیار محتوایی و قابل توجه است و فضایی که در این تصویر مشاهده می‌شود مربوط به ایوانی است که بعدها به طلا آراسته شد و ایوان طلای ناصری نام گرفت و این فضا در دوره قاجار ایجاد شده است. دیوارهایی که در این تصویر وجود دارد نمایانگر دقت بالای معماران دوره صفویه است و با توجه به کتیبه‌های موجود، شباهت زیادی بین کتیبه‌های دور ایوان طلا و کتیبه‌ها در این عکس دیده می‌شود.

این پژوهشگر تاریخ و حرم‌شناسی در خصوص صحن آزادی و سقاخانه آن بیان کرد: در مورد صحن آزادی و سقاخانه آن، نکاتی وجود دارد که لازم به ذکر است یک مورد آن مربوط به شرایط زمین این بنا است، چرا که زمین‌های این منطقه به علت سابقه زراعی، خواص ساخت‌وساز متفاوتی دارند و قبل از ساخته شدن این فضا، منطقه باغی با آبیاری مناسب بود و لذا خانه‌سازی در زمین‌های زراعی چندان معقول نیست، اما با توسعه اطراف، این تغییرات رخ داده است.

وی تصریح کرد: اما در خصوص سقاخانه این صحن باید گفت که بر اساس اسناد تاریخی این سقاخانه‌ حدود سال ۱۳۰۰ هجری قمری توسط مستشار الملک ساخته شده و در وسط صحن آزادی قرار دارد، این بنا همزمان با ساخت دار السیاده بوده و ورودی‌ها به دلیل بمب‌گذاری تخریب شده است. مستشار الملک، به عنوان پیش مالیه خراسان، به دلایل مختلف این سقاخانه را ایجاد کرده و با طراحی مسیر آبی، فضای مفرح و تلطیف‌شده‌ای به وجود آورده است. 

این پژوهشگر تاریخ و حرم‌شناسی افزود: در خصوص تخریب و تغییرات نیز  در سال ۱۳۰۷ هجری شمسی، محمد ولی اسدی نایب‌الولی اقدامی برای تغییرات در سقاخانه انجام داد. او سقف سقاخانه  را برداشت و جوی آبی را ساماندهی کرد و این تغییرات به دلیل بعضی انتقادات از بنای قاجاری و به منظور بهتر دیده شدن حرم امام رضا(ع) صورت گرفت و حتی بعضی بر این عقیده بودند که این کار به دلیل افزایش دیدار و سلام به حرم بوده است. 

امنیت بالای حفظ ساختارهای تاریخی در آستان قدس رضوی

این پژوهشگر تاریخ و حرم شناسی با اشاره به محافظت از آثار تاریخی بیان کرد: آستان قدس رضوی به لحاظ حفظ ساختارهای تاریخی خود از امنیت بالایی برخوردار است، بسیاری از آثار تاریخی، مثل کاشی‌های سنجری، چه پیش از مغول و چه پس از آن، همچنان در این مکان حفظ شده‌اند و به این ترتیب، این مکان، یکی از بهترین نقاط برای حفاظت از آثار تاریخی به شمار می‌رود.

وی افزود: حتی در تاریخ حمله مغول اگرچه غارت از حرم مطهر صورت گرفت اما با توجه به اینکه مغولان از تخریب فضاهای عرفانی و معرفتی ترس داشتند، لذا هیچگونه تخریبی در دوران حمله آنان در حرم رضوی انجام نشد. در خصوص فضاهای جانبی نیز سکوهای کنار ورودی صحن آزادی نقش مکانی برای استراحت زائران را ایفا می‌کردند، به خصوص در ایام خاصی از سال که حرم زائران زیادی داشت همچنین، وجود تخت‌ها در صحن آزادی گویای کاربری‌های اقتصادی آن زمان است که می‌توانسته به مشاغل مختلف مرتبط باشد. 

این پژوهشگر تاریخ و حرم‌شناسی گفت: بر اساس اسناد تاریخی حجره‌های داخل صحن برای مشاغلی از جمله پوستین فروشی، انگشتر و زیورآلات فروشی، صحافی، چاپخانه و سایر شغل‌های رایج آن دوران به اجاره داده می‌شد. فضای نقاره‌خانه نیز که در سال ۱۲۸۶ تأسیس شده، در عکس‌های قدیمی دیده نمی‌شود. این پرسش وجود دارد که کجاست و چرا در تصاویری از صحن آزادی نمایان نیست که به نظر می‌رسد بنای اولیه نقاره‌خانه در فضایی قرار داشته که از یک نمای عکس نمایان نبوده و از نمای دیگر قابل روئیت است که این از عکس‌های مشابه پیداست.

نوائیان بیان کرد: در مجموع  این موارد می‌توان نتیجه‌گیری کرد که  صحن آزادی و سقاخانه آن، با تاریخچه غنی و تغییرات بسیار، نه تنها یک فضا برای عبادت، بلکه محلی برای ادامه زندگی اقتصادی و اجتماعی زائران بوده است و حفظ آثار تاریخی و توجه به طراحی‌های اولیه، به عنوان دلایلی مهم در محافظت از این فضاها مطرح هستند. 

این پژوهشگر تاریخ و حرم شناسی در تشریح جزئیات ورودی حرم افزود: ورودی حرم امام رضا(ع) از داخل صحن انقلاب، به‌صورت مستقیم به ضریح امام رضا(ع) منتهی نمی‌شود، این طراحی هدفمند است و احتمالاً به دوره تیموری بازمی‌گردد و نقشه‌ای وجود دارد که نشان‌دهنده این طراحی خاص است که متعلق به کتابی از اعتمادالسلطنه است.

وی گفت: با توجه به معماری و آثاری که از تخریب در عکس‌ها قابل مشاهده است می‌توان دید که در آن دوران ابعاد آجرها مربعی شکل بوده و در کارخانه معرق‌سازی آن زمان یعنی در دوره صفوی آجرها را به شکل مربع طراحی می‌کردند که در دوران فعلی امکانات بهتر شده  و آجرها را وسیع‌تر، بزرگ‌تر و یکپارچه‌تر می‌گیرند.

نوائیان بیان کرد:  نکته جالب توجه این است که کتیبه پیشانی ایوان از بین رفته و نمی‌دانیم در نیمه بالایی چه متنی نوشته شده است، اما دو طرف از دورتادور سوره لقمان نوشته شده و در حاشیه آن نیز آیات متعددی از سوره قصص را آورده‌اند که این معماری مربوط به دوره صفویه است.

این پژوهشگر تاریخ و حرم‌شناسی افزود: اما شاید سؤال پیش آید که بر چه اساسی می‌گویند متعلق به دوره صفوی است و این از آنجا قابل فهم است که  این ایوان به گنبد و رواق الله وردی خان که در دوره صفویه ساخته شده منتهی می‌شود و دیگر اینکه کپی این ایوان را در ورودی امیر علی شیر نوایی در صحن عتیق یعنی همان ایوان طلا ساخته‌اند که به لحاظ معماری دقیقاً مانند یکدیگر است و این یعنی ایوان طلای صحن انقلاب یک جفت هم داشته است.

وی بیان کرد: یکی از سؤالاتی که عمد متخصصان معماری و افرادی که در حوزه تاریخ معماری کار می‌کنند و حتی تاریخ‌دانان در این خصوص کنجکاو هستند همین است که  الگوی در ورودی حرم امام رضا(ع) از داخل صحن انقلاب مستقیم به ضریح باز نمی‌شود، یعنی از پشت پنجره فولاد ضریح قابل مشاهده است، در حالیکه از ایوان طلا ضریح دیده نمی‌شود یعنی در راستای ضریح نیست و دقیقاً همین اتفاق در مورد ایوان هم افتاده است، یعنی یک کار و فرم هدفمند در معماری ورودی های حرم امام رضا(ع) است که احتمال خیلی زیاد مربوط به دوره تیموری است.

نوائیان در خصوص ایوان‌ها گفت: مهمترین کاربری ایوان‌ها در حرم مطهر رضوی در ادوار گذشته برگزاری جلسات درس در ملا عام بوده و در این ایوان‌ها درس‌هایی با خاصیت عوام تدریس می‌شده که از آن جمله می‌توان به تدریس قرآن، حدیث و فقه اشاره کرد.

انتهای پیام