نیازمند گسترش بیشتر زبان و فرهنگ عرب در ایران هستیم

به گزارش خبرنگار ایرنا، علی اصغر قهرمانی مقبل روز چهارشنبه در همایش بین المللی ایران و ایران شناسی در تاریخ و فرهنگ عربی که در سالن بوستان دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) برگزار شد، تصریح کرد: گروه های انجمن علوم انسانی مسوولیت دارند که نگاه دانشجویان را در خصوص زبان عربی عمیق تر کنند، چرا که نفس زبان عربی در تکمیل هویت ما اثربخش است.

وی افزود: اگر از منظر ادبیات تطبیقی نگاه کنیم درمی یابیم که ادبیات تطبیقی شناخت خود در آینه دیگری است و در طول تاریخ، این “دیگری” برای ما، زبان عربی بوده و بخشی از هویت ما ایرانیان است.

این مسوول با بیان اینکه امروزه در چنین شرایط دشواری برگزاری همایش ها سخت است اما همکاران ما ناامید نشدند و این همایش را برگزار کردند، توضیح داد: ایرانیان نفس بالایی در ارتقا ادبیات عرب داشته اند و همایش امروز نیز با ارتباط بین زبان عربی و فارسی در هم آمیخته است.

رییس انجمن ایرانی زبان و ادبیات عربی تصریح کرد: امیدواریم زبان و ادبیات عربی به زبان و ادبیات فرهنگ عربی تغییر یابد تا دانشجویان در رابطه با فرهنگ عربی نیز کارهای موثری انجام دهند.

این مسوول خاطرنشان کرد: سکاکی به عنوان یک عالم ایرانی در بلاغت عربی پیش آمد است و اگر دانشجویان امروز در مقطع لیسانس ۱۰ واحد بلاغت می خوانند ادامه اندیشه ها و آرا سکاکی است‌.

قهرمانی مقبل اضافه کرد: ملک الشعرای بهار، حافظ، سعدی و اخوان ثالث از زبان عربی بهره گرفتند و از ادبیات عرب استفاده کردند و امروز دانشجویان ما نیز به بخشی از زبان عربی می پردازند و در ادامه راه نبایستی از رابطه فرهنگی فارسی و عربی غافل شوند.

این مسوول ادامه داد: در قانون اساسی اگر از زبان عربی سخن می گوییم در واقع صحبت از تمدن اسلامی است و تمدن بدون زبان ممکن نیست.

وی به مشکلات انجمن های علوم انسانی نظری که دچار بحران شده اند پرداخت و افزود: چه انجمن ایرانی زبان و ادبیات عربی و چه ۵۰ انجمن علوم انسانی و نظری، همگی دچار بحران هستند، یک زمانی سالانه ۳۰۰ میلیون ریال از وزارت علوم کمک دریافت می کردند اما امروز کمک وزارت علوم از این میزان هم کمتر شده در حالی که هزینه ها به طور سرسام آوری افزایش یافته است.

رییس انجمن ایرانی زبان و ادبیات عربی خاطرنشان کرد: طی سه سال گذشته انجمن ها رو به نزول رفته اند که در این زمینه نیازمند توجه جدی به آنها هستیم چرا که آنها همانند چتری هستند برای گروه های مختلف و اگر حمایت نشوند نقش موثر خود را نیز از دست خواهند داد.