درخواست سازمان‌های روهینگیا برای تغییر منشور آسه‌آن

به گزارش ایکنا به نقل از الجزیره، قومیت روهینگیا در میانمار و آوارگان روهینگیایی در خارج از این کشور به اتحادیه کشورهای جنوب شرقی آسیا (آسه آن) برای پیشبرد اهداف خود پس از تصدی ریاست مالزی در سال 2025 چشم دوخته‌اند. به ویژه اینکه این اتحادیه موضوع مسلمانان روهینگیایی را در مجامع بین المللی دنبال می‌کند وتلاش می‌کند تا 5 مصوبه اجلاس جاکارتا در سال 2022 که درباره رسیدگی به وضعیت مسلمانان روهینگیا بود را به عنوان کلید حل بحران اجرا کند.

این مصوبات عبارت بود از توقف فوری خشونت، ورود به یک گفت‌وگوی سازنده که همه طرف‌ها را شامل می‎شود، تعیین نماینده‌ای برای سازمان برای تسهیل گفت‌وگوها، اجازه دادن به رسیدن کمک‌های بشردوستانه تحت حمایت آسه آن به تمام مناطق و تسهیل مأموریت فرستاده آسه آن برای سفر به میانمار و رایزنی همه طرف‌ها.

سازمان‌های روهینگیا نسبت به احتمال موفقیت انور ابراهیم، ​​نخست‌وزیر مالزی در متقاعد کردن مقامات نظامی میانمار برای به رسمیت شناختن حقوق خود، یا تغییر رویکرد آسه‌آن بر اساس اصل عدم مداخله در امور داخلی کشورهای عضو، ابراز خوش‌بینی محتاطانه‌ای کردند.

نمایندگان روهینگیا به این نتیجه رسید‌ه‌اند که بحران ادامه‌دار این اقلیت نشان دهنده شکست جامعه بین‌المللی و فقدان اراده بین‌المللی، از جمله آسه آن، سازمان ملل، سازمان همکاری اسلامی و سایر سازمان‌های منطقه‌ای و بین‌المللی برای ایجاد تغییر در وضعیت آنان است.

نای سان لوین، یکی از اعضای مؤسس ائتلاف آزادی روهینگیا مستقر در آلمان، معتقد است که سیاست سازمان آسه‌آن مبنی بر عدم مداخله در امور کشورهای عضو، برجسته‌ترین مانع برای حل مناقشات مربوط به روهینگیا است و اکنون زمان آن فرا رسیده است که منشور این سازمان اصلاح شود؛ زیرا شرایط نسبت به زمانی که این سازمان در سال 1967 تأسیس شد، تغییر کرده است.

وی می‌افزاید: موضوع روهینگیا را نمی‌توان یک موضوع داخلی تلقی کرد، زیرا با هجوم آوارگان به همه کشورهای همسایه به یک موضوع منطقه‌ای تبدیل شده است و رژیم نظامی حاکم در میانمار هم بر ادامه سلب حقوق شهروندی روهینگیا و طبقه‌بندی آنان در زمره مهاجران غیرقانونی اصرار دارد.

انور آراکانی، رئیس انجمن روهینگیا در کانادا، نیز امتناع دولت میانمار از تعامل با سایر کشورهای آسه آن را به مانند فردی تشبیه کرد که همسر و فرزندان خود را آزار و اذیت می‌کند، به گونه‌ای که همه همسایگان از این اقدام او آزار می‌بینند و به آنان می‌گوید در این موضوع دخالت نکنید؛ چون به خانه خودم مربوط می‌شود.

انتهای پیام