دفاعپرس گزارش میدهد؛
گروه استانهای دفاعپرس– «علیاصغر زینلی» فعال رسانهای؛ وقتی صحبت از خطشکنی میشود ناخودآگاه یاد جبهههای نبرد در دوران دفاع مقدس زنده میشود و همه در ذهن خود رزمندگانی را تصور میکنند که در میان آتش و خون به سنگرها و خاکریزهای دشمن حملهور شده تا دشمن را مغلوب خود کنند.
اما خطشکنی در اردوگاههای اسارت داستان دیگری دارد، اگر در میدان نبرد رزمندگان با دستانی باز و با انواع سلاح و مهمات به خطوط دشمن حملهور میشدند، اما در اسارت خطشکنی مرام و معرفت کسانی بود که خود را سپر بلای دیگران میکردند.
همان ازجانگذشتگان و ایثارگرانی که چتر حمایت اسرایی میشدند که بدلیل بیماری، کهولت سن و یا ضعف جسمانی تاب و توان تازیانهها و شکنجهها و عبور از تونلهای وحشت را نداشتند و خطشکنها خود را در مقابل این گروه قرار میدادند تا ضربهگیر دشمن باشند.
آنچه روایت شد صحبتهای جانباز و آزاده سرافراز «سید مرتضی سجادی اصل» بود، همان عزیزی که دیدارش به ما آرامش بخشید و توانستیم مثل همیشه از ایثارگران نیمه پنهان دفاع مقدس انرژی بگیریم.
چقدر سخت است حرفهایی برای گفتن داشته باشی، اما قادر به بیان آنها نباشی؟!
سید مرتضی چند بار عزم خود را جزم کرد برایمان حرف بزند، اما شرایط جسمی او به گونهای بود که پس از بیان چند جمله متوقف میشد و قادر به ادامه صحبت نبود و در نهایت از ما عذرخواهی کرد.
اما در خلال پرسشها و پاسخها دست خالی نماندیم و متوجه شدیم او در مدت حدود ۸ سال اسارتش، چون شیفته آموختن دروس حوزه بوده است به «بچه طلبه» شهرت پیداکرده است؛ و همین مطالعات باعث میشود که پس از اسارت موفق به اخذ دو مدرک کارشناسی در رشتههای حقوق و ادبیات عرب شود.
دیدار با این آزاده صبور را با این جمله زیبای او به پایان میبریم که با همه حسرت گفت: «دوران اسارت با همه سختیها، روحیات و معنویاتش هرگز تکرار نخواهد شد.»
انتهای پیام/
منبع