فرازهایی از زندگی سردار سرلشگر محمدجعفر نصر اصفهانی

به گزارش ایکنا و به نقل از روابط‌ عمومی اداره‌‌کل بنیاد شهید و امور ایثارگران خراسان‌‌رضوی، امیر شهید سرتیپ محمدجعفر نصراصفهانی، فرزند تقی در دهمین روز از شهریورماه 1339 در محله منارجنبان اصفهان دیده به جهان گشود و پس از طی دوران کودکی به دبستان و سپس دبیرستان رفت و تحصیلات خود را در اصفهان ادامه داد.

در بهمن‌ماه 1357 با اوج گیری قیام‌های مردمی در مبارزه علیه رژیم حاکم با فعالیت‌هایی از قبیل پخش اعلامیه امام به همراه دوستانش شرکت می‌کرد و پس از اخذ دیپلم در روز پانزدهم بهمن‌ماه 1358 به خدمت سربازی اعزام و پس از طی دوره آموزشی اولیه در مرکز آموزشی بیرجند به گروه 44 توپخانه اصفهان منتقل شد.

با توجه به روحیه مذهبی و انقلابی که داشت در فعالیت‌های انجمن اسلامی مرکز آموزش توپخانه شرکت و زمینه آشنایی ایشان با سرگرد صیادشیرازی و دیگر افسرانی که با ایشان همکاری می‌کردند فراهم شد. در همان ماه‌های اول با شروع جنگ در سال 139، به اتفاق چندنفر دیگر، داوطلبانه تقاضای اعزام به جبهه کرد و در روزهای اول حضور در منطقه عملیاتی سوسنگرد مجروح و به بیمارستان منتقل شد.

در مهرماه سال 1360 با انتصاب سرهنگ صیادشیرازی به فرماندهی نزاجا، در دفتر ایشان خدمت خود را ادامه داد و بعد از گذراندن 18 ماه خدمت دوره ضرورت و  6 ماه خدمت احتیاط در  بهمن ماه 1360 سربازی وی به پایان رسید، اما هم‌چنان داوطلبانه به خدمت در دفتر فرماندهی نزاجا ادامه داد و در همین زمان با وساطت یکی از افسران همکار با خانم شمسی براتی که از خانواده‌ای متدین بود، ازدواج کرد و دو دختر به نام‌های فاطمه و زهرا و یک پسر به نام علی ثمره این ازدواج بود.

در زمان جنگ با این که مرکز توپخانه در اصفهان بود، اما وی رسته پیاده را برگزید و دوره مقدماتی را در لشگر28 پیاده سنندج که در دو جبهه درگیر بود و از پرمخاطره‌ترین یگان‌ها بود انتخاب کرد و به آن یگان منتقل و به عنوان فرمانده گروهان پیاده در خط مقدم جبهه مشغول به خدمت شد. در سال 1367 در یک عملیات رزمی در منطقه مریوان و پنجوین عراق به شدت مجروح و به پشت جبهه منتقل و در همین زمان به واسطه حمله شیمیایی دشمن بعثی، مجروح شیمیایی شد.

تلاش‌های صادقانه و توانایی بسیار محمدجعفر نصراصفهانی فرماندهان را واداشت تا مسئولیت‌های بسیاری از جمله فرماندهی گروهان دانشجویان در دانشکده افسری، بازرسی نزاجا، بازرسی لشگر  28 سنندج، دوره عالی پیاده در شیراز، فرماندهی قرارگاه شمال غرب نزاجا، بازرسی نزاجا، معاونت و فرماندهی گردان تکاور تیپ 45، فرماندهی تیپ 1 لشگر 23 را به او بسپارند. در سال 1374 مسئولیتی به ایشان واگذار شد که فرماندهی تیپ 1 لشگر 77 پیاده ثامن‌الائمه(ع) بود که در این مسئولیت با این که در شرایط جسمانی خوبی نبود و چندماه قبل از آن مورد عمل جراحی از ناحیه معده قرار گرفته بود خدمت کرد.

در سال 1375 حال عمومی وی به واسطه مجروحیت و آلودگی شیمیایی از گذشته مجدداً رو به وخامت گذاشت و بعد از مدتی بستری شدن در بیمارستان و منزل و تحمل درد و رنج فراوان در روز 19 آبان‌ماه سال 1375 روح ملکوتی او به لقاء‌الله و به خیل عظیم شهدا و مجاهدان راه اسلام پیوست و پیکر پاکش در گلزار شهدای اصفهان به خاک سپرده شد.

انتهای پیام