پیچیدن یک نسخه کشوری در فعالیت‌های قرآنی جواب نمی‌دهد

مجید وفاپور، دبیر شورای قرآن استان قزوین، در گفت‌وگو با ایکنا از قزوین با اشاره به اینکه بودجه‌های قرآنی معمولاً برای برنامه‌های مختلف به سازمان‌ها و ادارت مسئول برنامه ابلاغ می‌شود، گفت: در سال‌های گذشته بودجه‌های قرآنی مصوب شده در مجلس قابل‌توجه نبود و این در حالی است که بودجه‌های تخصیص یافته به قرآن در دهه ۸۰ خیلی خوب بود.

وی تشریح کرد: شورای توسعه قرآنی تا اواسط دهه ۹۰ مستقل و زیر نظر شورای عالی انقلاب فرهنگی بود اما براساس یک مصوبه مقرر شد تا شورای توسعه قرآنی زیرنظر شورای فرهنگ عمومی باشد؛ چندین بار نسبت به این مصوبه اعتراض کردیم که خود قرآن به‌عنوان اصل، موضوعیت دارد و نباید زیرمجموعه گروه‌های دیگر باشد.

این قاری قرآن اظهار کرد: در شورای فرهنگ عمومی نیز نقد و نظر خود را به نماینده ولی فقیه و ریاست شورای فرهنگ عمومی ارائه کردم که در شورای فرهنگ عمومی یکبار مباحث قرآن را نداشتیم و مباحث این شورا حول دیگر مسائل فرهنگی بوده است.

وی تصریح کرد: اخیراً برگزاری شورای توسعه قرآنی به سازمان تبلیغات اسلامی محول شده است که بر این اساس دبیر این شورا امام جمعه، جانشین آن استاندار و دبیرآن نیز تبلیغات اسلامی خواهد بود که امیدواریم این شورا بتواند نقش قبل را ایفا کند.

دبیر شورای قرآن استان قزوین بیان کرد: در زمانی که شورای توسعه قرآنی مستقل بود برنامه‌های قرآنی به خوبی پیش می‌رفت و استان‌ها از تجربیات یکدیگر استفاده می‌کردند برای مثال در قزوین بومی‌سازی فعالیت‌های خود را در دو محور سبک زندگی قرآنی و اسلامی و تربیت حافظ قرآن را داشتیم که هر دو از مطالبات مقام معظم رهبری بود.

وی ادامه داد: رهبر معظم انقلاب در آخرین محور گام دوم انقلاب به سبک زندگی اسلامی اشاره کردند و بارها در خصوص سبک زندگی اسلامی و تربیت حافظان قرآن کریم مطالبه‌گری داشتند بنابراین بر خود فرض دانستیم دراین دو مقوله وارد شویم؛ اما پس از اینکه شورای توسعه قرآنی زیرنظر شورای فرهنگ عمومی قرار گرفت به موفقیت‌های خود نرسید.

وفاپور گفت: آنچه ما را در فعالیت‌های قرآن رنج می‌دهد این است که متأسفانه بسیاری از ابلاغ‌های کشوری مقطعی است و ادامه پیدا نمی‌کند؛ زمانی سبک زندگی قرآنی و اسلامی و در مقطعی نیز برنامه «ثقلین» ابلاغ شد که هر دو پس از مدت کوتاهی متوقف شدند بنابراین برنامه‌های مقطعی به نتیجه نمی‌رسند و پیچیدن یک نسخه برای تمام کشور از معضلاتی است که در برنامه‌های قرآنی وجود دارد.

اهمیت مؤسسات و جلسات قرآنی

وی بیان کرد: اگر فرزندان ما در زمینه‌های قرائت و حفظ قرآن کریم تربیت قرآنی پیدا کردند نتیجه تلاش‌های جلسات و مؤسسات قرآن بوده است نه فعالیت ادارات و سازمان‌ها؛ اگر با هر قاری قرآن صحبت کنید نمی‌گوید که تربیت شده کدام اداره است بلکه می‌گوید در فلان جلسه و زیر نظر کدام استاد قرآنی رشد پیدا کرده است. برای همین است که می‌گوییم کار اصلی را مؤسسات و جلسات قرآنی انجام می‌دهند. امروزه پراکندگی تصمیم‌گیری‌ها و پراکندگی مراکز مدیریت تصمیم‌گیری را در سراسر کشور شاهد هستیم که قرآنیان در درددل خود بدان اشاره می‌کنند.

وفاپور اظهار کرد: در دهه ۹۰ هرچند تعداد مؤسسات کم بود و پشتیبانی خوبی از آنان صورت می‌گرفت؛ نظرات استان‌ها را دریافت می‌کردند، به‌عنوان نماینده قزوین در کرج، تهران و فارس جلسه داشتیم و از تجارب دیگر استان‌ها استفاده می‌کردیم که قطع شد. وقتی استانی کوچک مانند قزوین، در کنار استانی بزرگ مانند خراسان رضوی قرار می‌گرفت از تجارب یکدیگر استفاده می‌کردند. برخی از استان‌ها منطقه‌ای شده بودند که قزوین، زنجان، گیلان و همدان یک منطقه را تشکیل داده بودند ما در این منطقه با سایر استان‌ها تبادل نظر داشتیم که خیلی استفاده کردیم، اما بعد از اینکه شورای توسعه قرآنی زیرنظر شورای فرهنگ عمومی قرار گرفت دیگر شاهد این تبادلات نیستیم.

وی با بیا اینکه کرونا ضربه بسیار سختی به همه فعالیت‌ها ازجمله فعالیت‌های قرآن زد، گفت: هرچند که کرونا تمام شده است اما اثر سوء آن سال‌ها در این فعالیت‌ها باقی خواهد ماند. کرونا بسیاری از مؤسسات که باید روی پای خود می‌ایستادند را از دور خارج کرد که برگشت آنان کار دشواری است. مکان بسیاری از مؤسسات استیجاری است که با افزایش اجاره‌بها با چالش مواجه شدند بنابراین فعالیت قرآنی دشوار شده است.

دبیر شورای قرآن استان قزوین خاطرنشان کرد: عده‌ای مؤسسه زبان دایر می‌کنند و سیلی از جمعیت برای زبان‌آموزی از آنان استقبال می‌کنند برای همین می‌توانند روی پای خود بایستند؛ ولی خانواده‌ها به اندازه مراکز زبان از مؤسسات قرآنی استقبال نمی‌کنند.

وفاپور با اشاره به اینکه خانواده‌ها باید در بحث قرآن و تربیت و سبک زندگی قرآنی جدی باشند، بیان کرد: بسیاری از مؤسسات اذعان دارند که خانواده‌ها دغدغه قرآنی ندارند بنابراین فعالان قرآنی باید خانواده‌ها را ترغیب کنند تا فرزندان خود را به دامن دین و قرآن بازگردانند و مشوق فرزندان به سوی قرآن باشند که این امر نیازمند فرهنگ‌سازی است.

انتهای پیام