به بلندای معنویت در بلندترین شب سال

یلدا، طولانی‌ترین مهمانی شب است که زمین را به ضیافت ستارگان فرا می‌خواند. در این شب بلند برای لحظاتی زمان می‌ایستد، نور امید بر تاریکی چیره می‌شود و دل‌ها به‌یکدیگر نزدیک‌تر می‌شوند. آسمان گویی طولانی‌تر به ما می‌نگرد و با زبان بی‌زبانی می‌خواهد بگوید، تاریکی‌ها هرچند طولانی، پایان‌پذیرند و نور، سرانجام بر آن‌ها غلبه خواهد کرد.

یلدا برای ما ایرانیان نه تنها یک سنت، بلکه یک مفهوم است؛ مفهومی که حلقه‌های محبت را محکم‌تر می‌کند و در دل خود، مهر، صمیمیت و همدلی را جای داده است. این شب، فرصتی است که در کنار خانواده، آتش محبت را روشن کنیم و با قصه‌های کهن، اشعار بزرگان و خنده‌های کودکان، گرمایی ماندگار به دل‌هایمان هدیه دهیم. فرصتی برای پیوند دوباره با گذشته و گشودن پنجره‌ای به سوی آینده‌ای روشن‌. یلدا، بازتابی از پیوندهای عمیق خانوادگی است. یلدا قصه‌ای زیبا از امید است.

دورهم بودن، انرژی‌بخش و نشاط‌آور است. تحقیقات علمی نیز نشان داده‌اند که ارتباطات اجتماعی سالم می‌تواند استرس را کاهش دهد و حس رضایت از زندگی را تقویت کند. این همان حقیقتی است که قرآن کریم نیز به شکلی لطیف به آن اشاره دارد؛ آنجا که در سوره حجرات می‌فرماید: «إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ»؛ مؤمنان برادر یکدیگرند. پیامبر اکرم(ص) هم در حدیثی نورانی می‌فرمایند: «المؤمنُ يألَفُ ويُؤلَفُ»؛ مؤمن کسی است که الفت مى‌گيرد و با او الفت مى‌گيرند. پس یلدا، می‌تواند مجالی باشد برای افزودن محبت، برای گرم‌کردن دل‌هایی که شاید مدتی در سرمای بی‌توجهی یا غفلت گرفتار شده‌اند، برای تحقق برادری‌ها، جمع‌شدن در زیر یک سقف و تقسیم شادی‌ها و حتی غم‌ها با یکدیگر.

مهربانی، نوری که تاریکی را می‌شکافد

این شب می‌تواند بهانه‌ای باشد تا گره‌های کوچک و بزرگ زندگی را با لبخندی ساده بگشاییم و دل‌هایمان را به نور محبت و بخشش روشن کنیم. هر جزء از این آیین‌، درسی مهم برای زندگی است. از سفره‌ای که با میوه‌ها و آجیل‌های رنگارنگ آراسته می‌شود، می‌توان آموخت که تفاوت‌ها نه‌تنها زیبایی می‌آفرینند، بلکه به هم‌نشینی معنا می‌بخشند و حافظ‌خوانی‌ها و قصه‌گویی‌ها، فرصتی هستند تا به گذشته‌ نظر بیفکنیم و با روایت‌هایی از عشق، خرد و ایمان، برای آینده چراغ راهی بسازیم.

همان‌طور که انارهای یاقوتی بر سفره‌های یلدا می‌درخشند، روابط انسانی نیز می‌توانند با اندکی مهربانی و توجه، این‌چنین زیبا و دلپذیر شوند. صله‌ارحام که میراث‌ دیرینه فرهنگ ماست و در آموزه‌های اسلامی هم به آن تأکید فراوان شده است، جلوه زیبای این روابط انسانی است. خداوند در سوره نساء می‌فرماید: «وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذِی تَسَاءَلُونَ بِهِ وَالْأَرْحَامَ»؛ پروا کنید از خداوند و نسبت به ارحام خویش تقوا داشته باشید. به درستی که این آیه ما را به اهمیت حفظ ارتباطات خانوادگی و تحکیم پیوندهای خویشاوندی فرامی‌خواند. یلدا می‌تواند فرصتی باشد برای آشتی‌کردن با کسانی که شاید مدتی از آنان دور بوده‌ایم؛ برای رفع کدورت‌ها و بازسازی پل‌های شکسته‌ای که میان دل‌های ما و عزیزانمان قرار گرفته‌اند.

بیایید یلدا را بهانه‌ای کنیم برای آشتی، برای بخشش خطاهای گذشته و برای پرکردن فاصله‌هایی که شاید ناخواسته ایجاد شده‌اند. بیایید با هم، این شب را به فرصتی برای ساختن لحظه‌هایی ماندگار تبدیل کنیم و به یادآوریم که زندگی، درخشش همین لحظه‌های کوچک است و دوباره و دوباره با خود بگوییم: «فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا»، که هر تاریکی سرانجام با نوری پایان می‌یابد، اگر ما نیز به نور درونمان مجال تابیدن دهیم.

یادداشت از حدیثه عطاپور، خبرنگار ایکنای خراسان رضوی

انتهای پیام