شهید سیدمحمدحسین امامی الطریقی فرزند سیدمهدی شانزدهم مهر ۱۳۴۹، در شیراز چشم به جهان گشود. پدرش سیدمهدی، جوراب فروش بود و مادرش، سیده بتول نام داشت. دانش آموز دوم متوسطه بود که به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت.
محمد حسین دوره ابتدایی را در مدرسه اسلامی احمدیه در خیابان مولوی و دوره راهنمایی را در مدرسه جعفری اسلامی در خیابان شاپور سابق گذراند .
وی یکی از افراد شایسته محله و مسجد سادات هندی بود که به دلیل اقدامات خیر و دستگیری نیازمندان بعنوان افتخار محله شهرت داشت .
شهید امامی در سال ۱۳۶۵ در کاروان سپاهیان حضرت مهدی راهی جبهه های نبرد حق علیه ظلمت شد و در گردان حبیب در میان همرزمان خود جای گرفت.
گلوله فرانسوی سرگردان در بهمنشیر محمد حسین را آسمانی کرد
شب هنگام ۴ دی ۱۳۶۵ یک گلوله توپ فرانسوی، سرگردان تر از همیشه تنها آمد تا در بهمن شیر و مقر گردان حبیب بن مظاهر دعوتنامه سید حسین و شش نفر از همرزمانش را تحویل دهد.
دعوتنامه ای که از یک خاک نشین گمنام، شخصیتی نام آور و افلاکی ساخت؛ شهید سید محمد حسین امامی الطریقی که مدال افتخار شهادت را در ۱۶ سالگی به گردن آویخت.
محمد حسین سال ها قبل از شهادت لیاقت دریافت این مدال خوش رنگ را یافته بود؛ دقیقا همان زمانی که خوبی و نیکی کردن به پدر و مادر را از حد زیاد هم گذراند و دردهای کمر مادر را با اداره امور منزل و پرستاری از خانواده مخصوصا مادر و کدبانوگری مرهمی جاودانه نهاد.
سید حسین آنقدر خوب شده بود که هیچ کس از فرط خوبی و زلالیش دیگر او را نمی دید و احساس نمی کرد که او می تواند گشاینده دوباره باب شهادت در مسجد سادات هندی باشد.
شهید امامی مسئول روابط عمومی پایگاه شهید دستغیب، پسرکی بود که در نهایت پاکی و صداقت و اخلاص تنها به اندازه فهمش انجام وظیفه می کرد؛ یک وقت بسیجی بود که باید در برنامه های فرهنگی، نظامی مسجد مشارکت می کرد و یک وقت هم باید تمام قد به وظایف مادرش که به دلیل ناراحتی شدید کمر بر زمین مانده بود، رسیدگی می کرد.
حسین آسمانی شده تنها یک بار به مرخصی آمد تا تمام علقه های دنیوی را وابگذارد. مال و اموال مادی اش را هدیه کند و برای ماندن هیچ چیز باقی نگذارد. یاد آن آخرین شب های بودنش بخیر که فراموش ناشدنی است و البته توصیف ناشدنی.
مرحوم حاج سید مهدی امامی الطریقی پدر شهید محمد حسین امامی الطریقی روز چهارشنبه چهارم تیر ماه۱۳۹۹ به فرزند شهیدش پیوست و دار فانی را وداع گفت.
محمد حسین روز چهارم دی ۱۳۶۵، در منطقه عمومی ام الرصاص فاو در عراق به شهادت رسید. مزار او در قطعه ۵۳ بهشت زهرای تهران واقع است.
شهیدامامی در گردان حبیب ابن مظاهر از لشکر همیشه پیروز محمد رسول الله بعنوان نیروی رزمی حاضر شد و در عملیات کربلای ۴ به شهادت رسید.
عملیات کربلای ۴ هیچ گاه مظلومیت و شجاعت رزمندگان را فراموش نمی کند. عملیاتی که رادارهای آمریکایی به جبران قضیه مک فارلین، تمام جزئیات عملیات را به عراقی ها داده بودند.
رمز عملیات یا محمد(ص) بود که ساعت ۲۲:۴۵ روز سوم دیماه سال ۶۵ اعلام شد. مظلومیت شهدای عملیات کربلای چهار تداعی کننده غربت و مظلومیت اباعبدالله الحسین (ع) و یاران باوفایش در روز عاشورا است.
چهار منطقه شلمچه، ابوالخصیب، مقابل ام الرصاص و جزیره مینو به این دلیل که به لحاظ مانور، آتش، عقبه و پشتیبانی به هم وابسته اند برای انجام این عملیات بزرگ انتخاب گردید. بر همین اساس، هر یک از چهار منطقه فوق به عنوان خط حد یک قرارگاه عملیاتی تعیین شد.
منبع