به گزارش خبرنگار ایرنا، فهیمه فرهمندپور روز دوشنبه در نشست فصلی مشاورین امور بانوان و خانواده دستگاههای اجرایی استان تهران افزود: سیاستهای ابلاغی مقام معظم رهبری در حوزه خانواده، تاکید ویژهای بر محور قرار دادن خانواده در تمامی قوانین، مقررات و برنامهریزیها دارند اما واقعیت تلخ این است که بسیاری از مدیران و مسوولان حتی یک بار این سیاستها را مطالعه نکرده و از ضرورتهای اجرایی آن بی اطلاع هستند.
وی با اشاره به اینکه سیاستهای کلی خانواده، وظایفی مشخص برای همه نهادها تعیین کردهاند. اظهار کرد: از جمله این وظایف تقویت و تحکیم خانواده بر اساس الگوی اسلامی است و ایجاد جامعهای خانواده محور، تنها با آگاهی و تلاش همگانی ممکن است.
فرهمندپور ادامه داد: برای تحقق این هدف، مدیران و قانونگذاران باید مفهوم واقعی خانوادهمحوری را درک کنند و برنامهها و تصمیمات خود را بر این اساس تدوین کنند.
وی با بیان اینکه در بسیاری از بخشها، رویکرد فردگرایی جایگزین خانوادهمحوری شده است، گفت: نظام مشاوره، آموزش و حتی رسانهها که میتوانند ابزارهای مهمی در تقویت خانواده باشند، گاهی خود به عوامل تضعیف آن تبدیل میشوند به عنوان مثال، در حوزه مشاوره، به جای آنکه خانوادهها تقویت شوند و نقش محوری خود را در حل مشکلات حفظ کنند، بسیاری از مسوولیتها از خانواده گرفته شده و به افراد یا مشاوران واگذار میشود.
به گفته وی، این روند نه تنها قدرت خانواده را کاهش داده، بلکه هزینههای سنگینی را نیز بر جامعه تحمیل کرده است.
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی گفت: در فرهنگ دینی ما، خانواده مخاطب اصلی در نظام اجتماعی است. به همین دلیل، تقویت و آموزش خانوادهها برای ایفای نقش صحیح در تربیت فرزندان و مدیریت زندگی ضروری است چون اگر خانوادهها آگاه شوند و توانمندی لازم را کسب کنند، بسیاری از مشکلات اجتماعی و خانوادگی کاهش مییابد.
وی همچین اظهار کرد: نظامهای آموزشی، رسانهها و سایر نهادهای اجتماعی باید در راستای تقویت خانواده تلاش کنند و آن را به جایگاه اصلیاش بازگردانند.
فرهمندپور با بیان اینکه امروز بیش از هر زمان دیگری نیازمند یک نهضت بازخوانی و اجرایی کردن سیاستهای ابلاغی خانواده هستیم، ادامه داد: این وظیفه نه تنها بر عهده دولت، بلکه بر عهده همه نهادها، رسانهها و حتی تکتک افراد جامعه است و اگر بتوانیم خانواده را به محور اصلی جامعه تبدیل کنیم، گامی بزرگ در مسیر پیشرفت و پایداری جامعه برداشتهایم.
رییس جهاد دانشگاهی الزهرا (س) نیز به بررسی چالشها و فرصتهای موجود در ارتباط بین سیاستگذاران و جامعه آکادمیک در ایران، به ویژه در حوزه تحکیم خانواده اشاره کرد و گفت: اندیشکدهها و نقش آنها به عنوان پل ارتباطی بین دانشگاهها و سیاستگذاران است که فقدان زبان مشترک بین این دو گروه، منجر به فاصله و عدم استفاده مؤثر از منابع علمی در سیاستگذاریها شده است.
زهرا نقی زاده درباره تاریخچه واژه «تحکیم خانواده» اضافه کرد: این واژه برای اولین بار توسط مقام معظم رهبری در سال ۶۶ مطرح شد، اما تا سال ۸۳ و نزدیک به ۱۷ سال هیچ مقاله علمی در این زمینه منتشر نشده بود این تاخیر نشان میدهد که جامعه آکادمیک ما نتوانسته بهسرعت به نیازهای سیاستگذاری پاسخ دهد.
وی به فعالیتهای اندیشکده بانوان در راستای کاهش این فاصله و تقویت ارتباط با نهادهای سیاستگذار اشاره کرد و افزود: اندیشکده بانوان از تیرماه ۱۴۰۲ پروژهای کلان با عنوان «تقویت گفتمان تحکیم خانواده در ایران» آغاز کرد.
به گفته وی، این پروژه که با همکاری دستگاههای اجرایی و نهادهای سیاستگذار پیش میرود، تلاش دارد تا خلا موجود میان نظام آکادمیک و نظام سیاستگذاری را کاهش دهد این طرح شامل نشستهای کارشناسی متعدد، کدگذاری یافتهها و تدوین مدلهای پیشنهادی است تا بتواند راهبردهایی کاربردی برای تحکیم خانواده ارائه دهد.
نقی زاده بر اهمیت استفاده از منابع علمی معتبر و اسناد بالادستی در تولید علم تاکید کرد و یادآور شد: متاسفانه بسیاری از مقالات علمی در حوزه علوم انسانی، به منابع انگلیسی ارجاع میدهند و اسناد ملی ما مانند سندهای شورای عالی انقلاب فرهنگی کمتر مورد استفاده قرار میگیرند.
وی تاکید کرد: ما در این پروژه تلاش کردیم تا این روند را تغییر دهیم و پژوهشها را در راستای نیازهای بومی کشور هدایت کنیم.
منبع