به گزارش ایکنا از خراسان رضوی، محمدعلی انصاری، صاحب تفسیر مشکاة و مفسر قرآن، در نشست مجازی که امروز با موضوع «جلوههای رحمت خداوند» برگزار شد، اظهار کرد: اگر لحظهای فیض خداوند قطع شود، هیچ وجودی بر جای نمیماند و درک درست این احتیاج و فقر، عبودیت نام دارد. عبد كسی است كه میداند تمام وجودش محتاج معبود است. هرچه انسان این مفهوم را بیشتر درک كند، بیشتر در عبودیت فرومیرود. امیرمؤمنان(ع)، با درك عمیق مفهوم فقر خود و غنای خداوند فرمود: «إِلَهِی كَفَی لِی عِزّاً أَنْ أَكُونَ لَكَ عَبْداً وَ كَفَی بِی فَخْراً أَنْ تَكُونَ لِی رِبّاً؛ خدایا، مرا این عزت بس است كه بنده تو باشم و برایم این افتخار بس كه تو پروردگار من باشی.»
وی تصریح کرد: تا هنگامی که انسان در پیشگاه خداوند به معنای واقعی احساس فقر نكند، وجودش آماده دریافت تجلیات الهی نمیشود، همان گونه كه ظرف اگر پر باشد، دیگر جایی برای دریافت چیزی ندارد. اگر انسانها تهی بودن وجودشان در قبال خداوند را بفهمند، درهای خُمخانه الهی به روی این تهیپیمانگان گشوده میشود و خداوند پیوسته و بیگسستگی، فیضش را در جام جان آنان میریزد. انسانهای والامرتبه و وارسته ظرف وجودشان بیش از همه در پیشگاه خداوند متعال تهی است.
این مفسر قرآن کریم گفت: تمام آفریدگان برای برخاستن از جای خود و به حرکت درآمدن و اوج گرفتن، پیوسته، در تمام طول عمر نیازمند رحمت خداوند هستند. نخستین قسمتی که این رحمت در زندگانی انسان دیده میشود، در نفس کشیدن انسان است که به گفته شیخ اجل: «هر نفسی که فرو میرود ممد حیات است و چون برمیآید مفرح ذات است». لذا تنها اگر اراده او باشد، نفَس از سینه بیرون میآید و اگر نفس برآید و دیگر فرونرود یا اگر فرورود و دیگر برنیاید، مرگ انسان سر میرسد.
انصاری ادامه داد: قلب انسان نیز در حالت عادی، هر دقیقه حدود هفتاد بار باز و بسته میشود؛ اگر قلب بسته شود و به اراده الهی باز نشود یا اگر باز شود و به اراده خداوندی دیگر بسته نشود، در هر دو حال انسان میمیرد. پس درواقع هرکس در هر دقیقه هفتاد بار میمیرد و زنده میشود. باز و بسته شدن قلب در ۲۴ ساعت شبانهروز به صدهزار مرتبه میرسد. این در حالی است که هر شیئی، برای مثال پنجره و دریچهای، حتی اگر از جنس فولاد خالص هم باشد و صدهزار بار در شبانهروز باز و بسته شود، آسیب میبیند؛ البته قلب نیز گاه در این زمینه گرفتار نارسایی میشود. اما به طور معمول، هر فرد در ۲۴ ساعت شبانهروز، صدهزار بار میمیرد و زنده میشود؛ صدهزار بار جلوه صفت «حی» او را زنده میکند و جلوه صفت «ممیت» وی را میمیراند.
وی در خصوص جلوههای رحمت خداوند، افزود: جلوههای رحمت الهی در تمام حرکات و سکناتمان وجود دارد و حضرت او آن به آن بر ما رحمت میآورد. ما نیز در هر لحظه از عمر محتاج رحمت خداوندی هستیم تا زنده بمانیم و حرکت کنیم و برتر رویم.
انتهای پیام
منبع