وصیت‌نامه شهید محمد جوادنیا/ پشت به جبهه کردن یا مردانه جنگیدن امتحان خداست+ دست‌خط

گروه ساجد دفاع‌پرس: وصیت‌نامه‌های شهدا چراغ راهی است که این روز‌ها پس از گذشت سال‌ها از پایان جنگ تحمیلی، همچنان راه را برای کسانی که می‌خواهند پای خود را جای پای شهدا بگذارند، مشخص می‌کند؛ شهیدانی که راه خدا را پیمودند و سرانجام عند ربهم یرزقون شدند.  

شهید «محمد جوادنیا» یکی از شهدایی است که همچون دیگر شهدا، وصیت‌نامه او حاوی نکات ارزنده‌ای است؛ شیرمردی از خانواده‌ای شهیدپرور که علاوه بر محمد، سه فرزند دیگر خویش یعنی «علی»، «یونس» و «احمد» نیز قربانی راه اسلام کرده است.

وصیت‌نامه شهید «محمد جوادنیا»

وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْیَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ
هرگز کسانی که در راه خدا کشته شده‌اند، مرده مپندارید، بلکه زندگانند و در نزد خدای خویش روزی می‌خورند. قرآن کریم

به‌نام خدا، به‌نام او که هستی‌ام از اوست، به‌نام او که زندگی‌ام برای اوست، به‌نام او که زندگی و حیات و مرگم برای او و در یَد قدرت اوست. پس از حمد و سپاس خداوند تبارک و تعالی سخن خویش را آغاز می‌کنم. غروب عمر آدمی چه کوتاه است. چه خوش آن غروبی که رنگ خون بگیرد. شهادت در راه خدا و رسیدن به معبود و کمال مطلق، هدفی بس بزرگ است که فقط نصیب خالصان در راه خدا می‌شود؛ کسانی که فقط ذکر و کار و یادشان برای خداست. بار خدایا! ما الآن در یک برهه از زمان قرار گرفته‌ایم که شکست ما شکست اسلام و پیروزی ما پیروزی اسلام است؛ چراکه راه ما اسلام است. امروز اسلام در دست ما امانت است؛ اگر از این امانت الهی خوب حفاظت نکنیم، اسلام ضربه می‌خورد. خدایا من راضی به رضای تو هستم، هرچه تو بخواهی همان است؛ زیرا خداوند سعادت بنده‌اش را می‌داند و اگر سختی به بنده‌اش می‌دهد، برای این است که بنده‌اش را دوست دارد.

پدر و مادر! شما باید بدانید که در امتحان الهی قرار گرفته‌اید؛ امتحانی که همه‌کس نمی‌توانند در آن قبول شوند؛ چراکه شما بنده مؤمن خدا هستید و خدا بنده‌های مؤمن را همواره در امتخان و آزمایش قرار می‌دهد؛ چراکه قرآن می‌فرماید: أَحَسِبَ ٱلنَّاسُ أَن یُتۡرَکُوٓاْ أَن یَقُولُوٓاْ ءَامَنَّا وَهُمۡ لَا یُفۡتَنُونَ. (سوره عنکبوت). این آیه می‌فرماید که حساب نکنند مردم که فقط گفتند ما ایمان آوردیم، رهایشان می‌کنیم؛ بلکه آنها مورد آزمایش الهی هستند؛ پس پدر و مادر عزیزم! شما هم مورد آزمایش الهی هستید و ان‌شاءالله از این امتحان سالم و قبول بیرون آیید. خدایا قوتی بده تا بتوانیم بیشتر برای تو خدمت کنیم. از خدا بخواهید که توفیق اطاعت و بندگی را نصیب ما هم بکند. بار خدایا! خودت قلب‌مان را طاهر گردان و عمل‌مان را از ریا دور کن. از خدا بخواهید تا این بنده گنهکارش را نیامورزیده است و از آلودگی‌ها پاک نکرده است، از این دنیا نبرد؛ چراکه آلوده از دنیا رفتن برای یک بنده باعث شرمسار است.

خدایا! ما هم در امتحان هستیم؛ امتحان ما این است که در جبهه و شب عملیات، آیا پشت به جبهه می‌کنیم یا این‌که مردانه در راه خدا می‌جنگیم و تا آخرین قطره خون خویش می‌ایستیم و از اسلام دفاع می‌کنیم. از خدا بخواهید که این قربانی در راهش را قبول کند. پیروی کنید از امام خمینی؛ زیرا پیروی از رسول‌الله (ص) است. قدر این مملکت و این جمهوری اسلامی را بدانید که این نعمت الهی است و خدا بر سر ما منت گذارده است و ما را در دنیا و آخرت ان‌شاءالله سرافراز کند. پدر و مادر! به شما سفارش می‌کنم که تقوا پیشه کنید که خیر دنیا و آخرت در آن است. نماز جماعت و دعای کمیل و دعای ندبه را فراموش نکنید. پدر و مادر عزیز! من پسر خوبی برای شما نبودم من شما را زیاد اذیت کردم و از شما می‌خواهم که مرا حلال کنید. به دیگران هم در محل و در مسجد اعلام کنید هرکسی که از من بدی دیده است، حلال کند و هرکسی که من به او بدهکارم بیاید قرض خود را بگیرد یا حلال کنید. پدر و مادر! برایم ۶ ماه نماز و یک‌ماه روزه بگیرید. مقدار کمی که پول دارم خرجچ کفن و دفنم کنید. مراسم عزاداری را خیلی ساده برگزار کنید. از خدا برایم آمرزش بخواهید. پدر و مادر! برایم زیاد گریه نکنید و صابر باشید که خدا صابران را دوست دارد. 

موقعی این وصیت‌نامه را می‌نویسم که ان‌شاءالله به‌زودی عازم جبهه خواهیم بود و شما وقتی این وصیت‌نامه را می‌خوانید که من در بین شما نیستم و زیر خروار‌ها خاک خوابیده‌ام. خدایا می‌ترسم از شب اول قبل؛ چراکه باید جواب گناهانی که انجام داده‌ایم را بدهیم. مساجد را پر کنید و به بسیجی‌ها خدمت کنید. کلیه لوازم و وسایلم را از قبیل موتور و دوربین و غیره در اختیار خودتان است و هرکاری خواستید انجام دهید. پدر و مادر عزیز! یادتان نرود که اگر توانستید و برای‌تان مقدور بود، بر سر مزارم بیایید و قرآن بخوانید؛ شاید خدا عذابم را کم کند. دیگر سخنی ندارم و همگی‌تان را به خدا می‌سپارم. خداحافظ

محمد جوادنیا
۶۳/۱۲/۲۷