تاکید شهید علیمحمدی برای کمک به کودکان سرطانی

منصوره کرمی در گفت‌وگو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: یک روز مسعود با یک جعبه بزرگ کادو پیچ به خانه آمد و گفت این هدیه را یکی از دانشجویانم به من داده است. تصور کردم در آن لوازم آشپزخانه باشد اما وقتی بسته را باز کرد گفت این ها کتاب های نایابی است که خیلی دوستشان داشتم.

وی افزود:یکی از دانشجویان همسرم سر کلاس با نوشتن مباحث درسی یک جزوه تهیه می کند و به دانشجویان می فروخت و درآمدزایی می کرد. برای حلالیت از شهید علیمحمدی کتاب هایی که او دوست داشت و در ایران نبودند را از آلمان سفارش و به او هدیه داد.

کرمی گفت: هر وقت یکی از پروژه‌ها و یا کارهای علمی مسعود تمام می شد و به نتیجه مطلوب می رسید خیلی خوشحال می شد با چهره خندان به خانه می آمد و از بستنی که خریده بود، می فهمیدیم که اتفاق خوبی افتاده است. بعد شروع به تعریف می کرد که فلان پروژه به نتیجه رسیده است. بعد ما را برای شام بیرون می برد، به ما خیلی خوش می گذشت برای همین من تک تک پروژه‌هایی که انجام داده را هیچ وقت فراموش نمی‌کنم.

همسر شهید علیمحمدی اضافه کرد: همیشه برای به نتیجه رسیدن کارهای علمی که انجام می داد به امامزاده صالح متوسل می شد و به من می گفت بیا پیاده با هم برویم امامزاده؛ گاهی اوقات بچه‌ها هم همراه ما می‌آمدند. بعد از اینکه داخل حرم می شد مبلغی را داخل ضریح می انداخت.

کرمی گفت: همسرم معتقد بود باید به کودکان سرطانی رسیدگی شود به همین دلیل مبلغی را برای کمک به این کودکان به حساب محک واریز می کرد.

علیمحمدی اولین دارنده دکترای فیزیک در ایران

به گزارش ایرنا، ۲۲ دی ماه یادآور روزی است که دکتر مسعود علیمحمدی دانشمند هسته‌ای کشور به‌دست بدخواهان ایران به شهادت رسید.

وی سوم شهریور سال ۱۳۳۸ در تهران به دنیا آمد. مدرک کارشناسی را سال ۱۳۶۴ از دانشگاه شیراز ، کارشناسی ارشد را سال ۱۳۶۷ و دکترای فیزیک با گرایش ذرات بنیادی را سال ۱۳۷۱ از دانشگاه صنعتی شریف کسب کرد. او از دانشجویان نخستین دوره دکترای فیزیک در داخل ایران و نخستین شخصی بود که در ایران دکترای خود را در فیزیک دریافت کرده است.

علیمحمدی ده‌ها مقاله در «آی اس آی» (ISI) منتشر کرد و یکی از اولین دانشجویان پسادکترا در پژوهشگاه دانش‌های بنیادی بود.تخصص اصلی او ذرات بنیادی، انرژی‌های بالا و کیهان‌شناسی بود و با پژوهشگاه دانش های بنیادی (مرکز تحقیقات فیزیک نظری و ریاضیات) نیز طی سال‌های ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۰ همکاری داشت.

استاد فیزیک دانشگاه تهران بامداد ۲۲ دی سال ۱۳۸۸ و در سن ۵۰ سالگی، به هنگام خروج از منزل بر اثر انفجار یک بمب کنترل از راه دور ترور شد و به درجه رفیع شهادت رسید.