🔹 از حضور دولت انقلابی در راس امور اجرایی کشور نزدیک به یک سال میگذرد. فارغ از تحویل گرفتن دولت در شرایط بسیار بد اقتصادی، که مثنوی هفتاد منی برای توصیف ویرانی های بجا مانده از دولت بنفش بر کشور میطلبد، دولت جدید از روز اول اقدامات مثبت و خوبی انجام داد. از جمله در حوزه بهداشت و درمان، زیر ساختهای کسب و کار، افزایش فروش نفت، تسویه بدهیهای دولت قبل، تامین کالاهای اساسی، افزایش حقوق و مزایای کارگران و کارمندان، عضویت در پیمانهای اقتصادی بینالمللی، روابط مثبت دیپلماتیک با همسایگان و…. . اما علیرغم این موارد مثبت، هنوز با تحقق وعدههای انتخاباتی مورد انتظار مردم، فرسنگها فاصله دارد.
🔸 متاسفانه در دولتهای قبلی روابط بین ملت و دولت دچار خدشههای زیادی شد و شاهد گسلهای اجتماعی نظیر بیاعتمادی بین مردم و دولتمردان بودیم که هنوز این دولت علیرغم تلاش وافر و شبانهروزی خصوصا شخص رئیس جمهور محبوب و مردمی نتوانسته است این گسل را به خوبی ترمیم کند.
لذا برای جلب اعتماد عمومی، که بزرگترین ثروت هر دولتی است، ضرورت دارد:
1️⃣ در وهله اول یک مدل حمکرانی جدید تصمیم گیر و تصمیم ساز با گفتمان واحد را بین تمام بخشهای دولت ریلگذاری و غالب کند که شاهد چند صدایی نباشیم. الان متاسفانه در برخی جوانب مهم شاهد این چند صدایی هستیم.
2️⃣ در وهله دوم، علیرغم دلسوز و مردمی بودن شخص دکتر رئیسی، نیاز است که سایر دولتمردان نیز بیش از پیش بین مردم باشند و برای هر تصمیمی موضوع را شفاف همراه با پیوست رسانه ای آن با مردم در میان بگذارند و بعد از آن، تصمیم گیری کنند، تا مانع هرگونه شوک به جامعه شوند. چرا که به فرموده امامین انقلاب، مردم ولینعمتان هستند.
3️⃣ در وهله سوم اقتدار و صلابت در اصلاح سیاستگذاری های غلط گذشته و به طور همزمان، برخورد شدید با مسببین فلاکت اقتصادی که این وضع را رقم زدهاند، میتواند بسیار راهگشا باشد.
باید توجه کرد که مدلهای پیشین جواب نمی دهد.
4️⃣ در وهله چهارم و از همه مهمتر، تغییر مدیران منفعل دولت قبل که عامل اصلی وضع موجود هستند، بسیار ضروری است. دولت نیاز به روح و کالبد تازهای با بکارگیری نیروهای انقلابی و مردمی و کاریزما دارد. بدون رودربایستی بخش عظیمی از عقبه نیروهای انقلابی اعم از احزاب و تشکلهای مردمی و ستادهای آیتالله رئیسی و فعالین رسانهای از روند انتصابات در استانها و شهرستانها بخاطر لابیگری باندهای قدرت و خصوصا دخالت مستقیم بخشی از نمایندگان مجلس ناراضیاند. مدل معرفی نیرو جهت پست ها و مدیریت ها چشم اسفندیار دولت هاست.
رهبری معظم سه بار تذکر جدی دادند که نمایندگان مطلقا دخالت نکنند.. اما متاسفانه این رویه ادامه دارد و هیچ نیرویی بدون نظر نمایندگان مجلس در استانها انتخاب نمی شود.
باید دقت نمود که این مدل و قانون نانوشته جواب نمی دهد! بطوریکه باعث سرخوردگی نیز شده است و گاه، باعث شده است نیروهای انقلابی ناامید از اصلاح، اسیر جنگ شناختی دشمن شوند و خیلی زود دست از حمایت دولت بکشند. در چند روز اخیر، پمپاژ تبلیغات جنگافزار رسانهای دشمن اعم از رسانههای عبری، عربی و غربی با هدف بدنام کردن دولت و ناامیدی ملت از دولت و ایجاد تنش داخلی بر محوریت معیشت اقتصادی رخ داد. و متاسفانه با همراهی مدیران دولت قبل، که خود عامل این وضعیت فعلی هستند، کانالیزه شد، تنها نیروهای انقلابی کف جامعه با جهاد تبیین پای کار آمدند و از اعتبار و آبروی خود مایه گذاشتند و مردم را به آرامش و صبر و اعتماد به اصلاح و جراحی اقتصادی دولت انقلابی دعوت کردند.
ظاهرا در حال حاضر، این نیروهای ستادی هستند که به صورت خودجوش پای کارند و نه مسئولان!!
🔹 در سوی دیگر، لابیگران و مدیران دولت قبل. با فرار رو به جلو، از زیر بار مسئولیت و لابیگریهای خود شانه خالی کردهاند و کاتالیزور شدند و نوک پیکان رسانهها را بسوی دولت تازه تاسیس گرفته اند!
مماشات با عاملان وضع موجود و مدیران منصوب دولت قبل و ترس و بها دادن بیش از حد به نمایندگان لابگیر، باعث ایجاد بیاعتمادی بین ملت و دولت میشود. لذا نیاز است قوه عاقله دولت انقلابی هرگونه تسامح را کنار بگذارد و اصلاحات اقتصادی و خانهتکانی مدیریتی را جهت رضایت مردم و دلسوزان انقلاب تسریع کند.
به امید موفقیت روزافزون ایران سربلند. انشاءالله.
کریم افتخاری