به گزارش ایرنا، میراث فرهنگی منقول به آثار انتقالپذیر و قابل جابهجا شدن گفته میشود. کتاب، سکه و نقاشیها در این دسته قرار میگیرند.در مقابل میراث فرهنگی نامنقول شامل آن دسته از میراث فرهنگی ملموس است که قابل انتقال نیست. خانهها و عمارتهای تاریخی که نمیتوانیم مکان آنها را جابهجا کنیم، در زُمره این دسته قرار میگیرند.
سیدمهدی سیدالعسگری روز یکشنبه در گفتو گو با ایرنا افزود: کتابهای تاریخی «دیوان خاقانی» و «دیوان وصال» متعلق به کتابخانه مرکزی دانشگاه اصفهان ، سه قالیچه سجاده مربوط به گنجینه موزه مجموعه جهانی کاخ چهلستون و همچنین درب چوبی مسجد تاریخی «جامع میمه»، کتیبه چوبی مسجد تاریخی «بابا عبدالله» نایین و «زنگ حیدری» حسینیه تاریخی امام حسین (ع) شهر نوشآباد در شمارِ آثاری است که در فهرست میراث فرهنگی کشور به ثبت ملی رسیدند.
وی گفت: پرونده این آثار یک ماه پیش به شورای ثبت وزارت میراث فرهنگی ارسال و پس از بررسی این شورا ۱۲ نفره شامل اساتید دانشگاه و کارشناسان وزارتخانه، ثبت آنها تایید شد.
وی گفت: بزودی پرونده تعدادی آثار تاریخی غیرمنقول شامل خانهها و مسجدهای تاریخی نیز در شورای ثبت میراث فرهنگی بررسی میشود که امیدواریم با دفاع کارشناسان میراث فرهنگی اصفهان، این آثار هم در فهرست آثار ملی قرار بگیرند.
سیدالعسگری گفت: همچنین ۱۸ پرونده میراث طبیعی و تعداد زیادی پرونده میراث ناملموس استان شامل آداب و رسوم و غذاهای شهرستانها تهیه و به وزارتخانه ارسال شده است تا در نوبت بررسی در شورای ثبت میراث فرهنگی ارسال قرار بگیرد.
به گزارش ایرنا، استان اصفهان با بیش از ۲۲ هزار اثر تاریخی (یک هزار و ۹۴۰ اثر ملی و ۱۵ اثر ثبت جهانی) و افزون بر ۶۰۰ خانه تاریخی و جاذبههای مختلف طبیعی، فرهنگی، مذهبی و تفریحی در کانون توجه گردشگران قرار دارد.
منبع