نسیم رویش پایگاه خبری جمعیت رویش های انقلاب اسلامیسردار «حسین دهقان» رئیس بنیاد مستضعفان انقلاب اسلامی در گفت‌وگو با ایرنا به سوابق همکاری و همراهی دیرین با رهبران شهید حزب الله لبنان از ابتدای دهه ۶۰ اشاره کرد و نقش «سیدحسن نصرالله» در شکل‌گیری جریان مقاومت در لبنان از تدوین اساسنامه تا مسئولیت رهبری بخش‌های مختلف در بقاع و بعلبک و بیروت را یادآور شد.
لغت عربی در خود بلاغتی دارد؛ این لغت وقتی با هنرمندی ترکیب شود، فهم دینی، معنوی و سیاسی هم به آن منضم شود، اکسیری را به وجود می‌آورد که در وجود شهید نصرالله مجسم شد
وی در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه پس از شهادت «سیدعباس موسوی» رهبر حزب الله در اواخر سال ۱۳۷۰، سیدحسن نصرالله بر حسب چه شاخصه و ویژگی‌هایی رهبری این گروه مقاومت را برعهده گرفت، بیان داشت: از ابتدا جنبه‌هایی از نبوغ در ایشان آشکار بود. به هیچ وجه فردی تک‌بعدی نبود. تحلیلگری کارآمد و دارای فهم درستی از شرایط لبنان بود؛ یعنی فرهنگ و حال و گذشته کشور را می‌دانست. بر همه ارکان، عناصر و اجزاء جو سیاسی لبنان هم اشراف داشت.
به گفته سردار دهقان، وی خطیبی فوق‌العاده بود. لغت عربی در خود بلاغتی دارد؛ این لغت وقتی با هنرمندی ترکیب شود، فهم دینی، معنوی و سیاسی هم به آن منضم شود، اکسیری را به وجود می‌آورد که در وجود شهید نصرالله مجسم شد.
من هرگز ندیدم که ایشان جایی یک لحظه متزلزل شود و تردید به خود راه دهد یا دچار درماندگی شود
وی افزود: سید از قدرت سازماندهی بالایی برخوردار بود و ارتباطی عجیب و وثیق با جوانان داشت. به دنبال رشد و بالا آوردن مرتبه جوانان بود. فهم بالایی هم از مسائل امنیتی داشت. در حوزه‌های نظامی هم سریع ارتقا یافت و این با استعداد مثال‌زدنی ایشان میسر شد.
«به همه این‌ها باید اعتقاد بدون شبهه ایشان به امام و رهبری را اضافه کرد. در این زمینه حاج سیدحسن نماد بارز و آشکار این رویکرد بود.»
مسئول آموزش و ساماندهی نیروهای مقاومت در سال‌های ابتدایی دفاع مقدس بیان داشت: طی این دوران همه جنبه‌های شخصیتی سیدحسن نصرالله به بلوغ خود رسیده بود؛ به عنوان یک شخصیت تمام عیار و تراز انقلاب اسلامی و حتی جهانی؛ شخصیتی که در مقاومت و جهان عرب نیز تمام‌عیار و تراز بود.
موضوع دیگر بحث شجاعت آن شهید بزرگوار و مدیریت بحران توسط ایشان بود. من هرگز ندیدم که ایشان جایی یک لحظه متزلزل شود و تردید به خود راه دهد یا دچار درماندگی شود.
منبع
