به گزارش خبرنگار فرهنگ دفاعپرس، مرحوم آیتالله «احمد مجتهدی تهرانی» از علمای بزرگ اخلاق و حدیث بود که جلسات وعظ وی به دلیل سادگی بیان و گفتار همواره مورد استقبال عموم مردم بود و همه مخاطبان میتوانستند از آن بهره بگیرند.. با وجودی که این عالم ربانی از عبارات ثقیل و سنگین حوزوی عاری بود، اما از غنای بالایی برخوردار بود چنان که عمیقترین معانی را چنان بیان میکرد که هنوز حاوی نکات ارزشمندی است.
به مناسبت ایام ماه مبارک رمضان شرح دعای هر روز ماه مبارک آیتالله مجتهدی تهرانی منتشر میشود که قسمت دهم آن را در ادامه میخوانید.
درخواست توکل از خدا
خدایا من را در ماه رمضان از کسانی قرار ده که اهل توکل به تو هستند، چشمم به دست اینوآن نباشد؛ چقدر خوب است که انسان توکل داشته باشد و اهل توکل باشد. به خدا توکل داشته باشید؛ من با توکل به اینجا رسیدهام؛ با توکل از صفر شروع کردهام؛ «۵۱ سال پیش» که من به اینجا آمدم انبار خاک زغال بود و با توکل آن را به اینجا رساندهام.
خدا نکند طوری زندگی کنیم که خدا به ما بگوید تو بنده من نیستی و ما را از درگاه ربوبی خودش دور کند و بگوید برو؛ گاهی پدر به فرزند ناصالح خود میگوید؛ برو تو دیگر فرزند من نیستی خدا هم گاهی به بنده خودش که غرق در معاصی شده است میگوید: از درگاه من دور شو که دیگر تو بنده من نیستی! خدا کند که خدا به ما بگوید، تو بنده من هستی.
اگر میخواهی بدانی دعایت مستجاب میشود یا نه؟! به دلت مراجعه کن اگر دیدی در گوشه دلت به کسی غیر از خدا هم امیدواری بدان که دعایت مستجاب نمیشود؛ ولی اگر از همه ناامیدی و چشم دلت دستبهدامن الهی است بدان که دعای تو مستجاب شده است. در حدیث آمده است که به عزت و جلالم قسم من قطع میکنم امید کسی را که به غیر من امید دارد.
انتهای پیام/ 161
منبع