توانایی ایران در تحمیل معادلات جدید سیاسی

گروه سیاسی دفاع‌پرس: عملیات‌های وعده صادق ۱ و ۲ از ابعاد مختلف سیاسی، نظامی و راهبردی قابل بررسی هستند، اما مهم‌ترین بعد آن‌ها، تأثیری بود که بر معادلات منطقه‌ای و جهانی گذاشتند. این عملیات‌ها نه‌تنها مفهوم بازدارندگی ایران را در برابر رژیم صهیونیستی به سطح جدیدی ارتقا دادند، بلکه نشان دادند که جمهوری اسلامی از مرحله «تهدیدات نامتقارن پنهان» به «اقدامات علنی» در برابر تجاوزات رسیده است.

پس از حمله رژیم صهیونیستی به کنسولگری ایران در سوریه و شهادت مستشاران ارشد نظامی از جمله سردار محمدرضا زاهدی، ایران به‌سرعت پاسخ این اقدام را در چارچوب وعده صادق ۱ سازماندهی کرد. این عملیات در شرایطی انجام شد که ناتو و کشورهای عرب هم‌پیمان رژیم صهیونیستی در بالاترین سطح آماده‌باش بودند. استقرار هفت لایه پدافندی در اطراف فلسطین اشغالی، پرواز صدها هواگرد نظامی برای رهگیری پهپادها و موشک‌های ایرانی، و استقرار سامانه‌های پدافندی پیشرفته در مسیر حمله، همگی نشان از نگرانی شدید غرب و هم‌پیمانان تل‌آویو داشت. اما طراحی عملیات ایران به‌گونه‌ای بود که علاوه بر ایجاد هزینه‌های مالی هنگفت برای دشمن (گفته می‌شود بیش از یک میلیارد دلار)، موجب تخلیه ذخایر تسلیحاتی رژیم صهیونیستی شد.

ابعاد سیاسی عملیات فراتر از بعد نظامی آن بود. اولاً، این حمله نشان داد که رژیم صهیونیستی بدون حمایت کشورهای غربی و متحدان منطقه‌ای خود، توان دفاع مؤثر از خود را ندارد. ناتوانی گنبد آهنین و سامانه‌های پدافندی پیشرفته در مهار حمله، نه‌تنها یک شکست امنیتی بلکه یک شکست حیثیتی برای تل‌آویو بود. ثانیاً، برخلاف اقدامات گذشته ایران که اغلب به‌صورت غیررسمی و بدون پذیرش مسئولیت انجام می‌شد، این بار جمهوری اسلامی به‌طور علنی مسئولیت عملیات را بر عهده گرفت. این تغییر رویکرد، نشان داد که ایران نه‌تنها از قدرت نظامی برخوردار است، بلکه اراده استفاده از آن را نیز دارد.

نقش دیپلماسی در این روند نیز حائز اهمیت بود. حسین امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه وقت، پیش از این حمله به‌خوبی در مجامع بین‌المللی بر حق مشروع ایران در پاسخ‌گویی به تجاوزات رژیم صهیونیستی تأکید کرده بود. این دیپلماسی پیش‌دستانه، زمینه را برای پذیرش بین‌المللی عملیات فراهم کرد و مانع از اجماع جهانی علیه ایران شد. تحلیل‌گران بین‌المللی تأکید داشتند که مهم‌تر از توان نظامی، اراده سیاسی ایران برای اجرای چنین عملیاتی بود، که نشان داد جمهوری اسلامی دیگر ملاحظات گذشته را در برابر تجاوزات رژیم صهیونیستی کنار گذاشته است.

وعده صادق ۲ در ادامه همین راهبرد شکل گرفت، اما با سطحی بالاتر از دقت و تأثیرگذاری. پس از شهادت فرماندهان مقاومت، ایران بار دیگر واکنش نشان داد، اما این بار با درصد موفقیت بیشتر. گزارش‌ها حاکی از آن بود که ۷۵ تا ۸۰ درصد موشک‌های شلیک‌شده به اهداف خود اصابت کرده‌اند، که نسبت به عملیات اول یک جهش محسوب می‌شد. در این عملیات، رژیم صهیونیستی نه‌تنها نتوانست از حمله جلوگیری کند، بلکه در پاسخ به آن نیز ناتوان ماند. حمله ناکام هوایی این رژیم به ایران، که حتی نتوانست وارد محدوده ۱۰۰۰ کیلومتری فضای هوایی ایران شود، نشانه‌ای دیگر از شکست آن در برابر سپر پدافندی ایران بود.

یکی دیگر از ابعاد مهم این عملیات‌ها، تأثیر آن‌ها بر بازارهای مالی و اقتصادی بود. برخلاف تصورات، پس از هر دو عملیات، بازارهای مالی ایران دچار نوسان نشدند، که نشان‌دهنده آمادگی اقتصادی کشور در برابر چنین تحولات امنیتی بود. این در حالی بود که در رژیم صهیونیستی، فضای رسانه‌ای و اقتصادی به‌شدت ملتهب شد و نشانه‌های بحران در ساختار داخلی آن آشکار شد.

در مجموع، عملیات‌های مورد اشاره نشان دادند که ایران نه‌تنها در عرصه نظامی یک قدرت نوظهور است، بلکه در ابعاد سیاسی و راهبردی نیز توانایی مدیریت بحران و تحمیل معادلات جدید را دارد. پیام این عملیات‌ها به جهان این بود که دوران مصونیت رژیم صهیونیستی به پایان رسیده و هرگونه تجاوز، پاسخی قطعی و علنی در پی خواهد داشت.

انتهای پیام/381