«دوستیِ آمریکایی»؛ بحران اوکراین، خنجر آمریکا بر پشت اروپا

به گزارش روز چهارشنبه ایرنا از روزنامه گلوبال تایمز، زمانی که بومیان و صاحبان اصلی سرزمین آمریکا با مهربانی و با آب و غذا از میهمانان ناخوانده خود( صاحبان امروز آمریکا) پذیرایی کردند، پاسخ این پذیرایی و لطف را با تفنگ و گلوله دریافت کردند. اگرچه زمان تغییر کرده اما این سنت میهمانان ناخوانده و البته صاحبان امروز آمریکا، همچنان دست به دست گشته تا به نسل امروز رسیده است.

هنگامی که « امانوئل مکرون » رئیس جمهوری فرانسه درباره هزینه های گزافی که اتحادیه اروپا باید برای انرژی به صنعت انرژی آمریکا بپردازد شکایت می کرد باید به یاد می آورد که تنها یک سال پیش، دوستانِ آمریکایی و انگلیسی اش قرارداد پر سود زیردریایی های اتمی با استرالیا(پیمان آکوس) را به نفع خود مصادره کردند. اقدامی که « ژان ایو لو دریان»  وزیر امور خارجه وقت فرانسه از آن با عنوان ” خنجری از پشت ” یاد کرده بود.

باوجود این فرانسه تنها قربانی در میان شرکای اروپایی آمریکا نیست. هنگامی که زمان تاکتیک های آمریکایی فرا می رسد، دوست و دشمن برایش یکسان است و ارجح ترین استراتژی برانگیختن و دامن زدن به منازعات منطقه ای است. تاریخ نشان می دهد این روش  از « جورج کنان »(سیاستمدار آمریکایی مشهور به مهار شوروی در طول جنگ سرد ) تا جنگ حال حاضر اوکراین چقدر بی نقص عمل می کند. برای آمریکا شرایط کنونی اوکراین در واقع در به روی فرصت هاست. این جنگ نه تنها احیاکننده سازمان ارتشی ناتو است بلکه همچنین فرصت های همکاری و تجارت برای اروپا را تنگ و تنگ تر خواهد کرد.

بدین ترتیب با ترغیب اوکراین به جنگ در برابر روسیه با شعار ” جنگ مقابل روسیه تا آخرین اوکراینی زنده است ” آمریکا سفارش‌های عظیم برای فروش محصولات و تجهیزات نظامی خود تضمین کرد. براساس یک گزارش از « هیل » در ماه مارس از آغاز سال میلادی جاری سهام کارخانه لاکهید مارتین سازنده تجهیزات نظامی و هوپیماهای جنگی ۲۵ درصد افزایش یافته است. این در حالی است که ریتون ژنرال داینامیک و نورثرپ گرومن هر کدام به ترتیب شاهد افزایش ۱۲ درصدی سهام خود بودند.

به علاوه در همین حال که جنگ ادامه پیدا کرده است آمریکا به شدت حضور نظامی خود را در اروپا افزایش داده است. وزارت دفاع آمریکا  ۲۹ ژوئن تائید کرد ۲۰ هزار نیروی اضافی از آغاز جنگ اوکراین به اروپا اعزام کرده است که به رکورد کاهش اعزام نیروهای آمریکا به اروپا  در ۳۰ سال گذشته پایان داد. در سطح استراتژیک آمریکا به شکل موفقیت آمیزی سازمان پیمان آتلانیک شمالی ( ناتو ) را احیا کرد و رویای اروپایی دفاع مستقل از خود را  برای اروپاییان درهم کوبید. حال این سوال مطرح می شود آیا آمریکا به وعده اینکه هرگز متحدان و دوستانش را تنها نخواهد گذاشت عمل می کند؟ تنها فراموش نکنیم سال گذشته چه بر سر افغانستان متحد آمریکا آمد. 

کشورهای اروپایی اکنون خود را در نوعی تله نه تنها در یک مخمصه  می بینند. آنها باید به یاد داشته باشند آمریکا هرگز برای تامین منافع ملی اش با هزینه دیگران از جمله متحدان و دوستانش تردید نخواهد کرد. این موضوع همواره با جملاتی مانند ” ارزش های مشترک” یا ” دموکراسی های همفکر و هم عقیده ”  به خوبی پنهان می شود. اما دولت دونالد ترامپ رئیس جمهوری پیشین آمریکا از مقاصد واقعی این کشور با اعمال تعرفه ها بر کارخانه های فولاد و آلومینیوم کشورهای اروپایی پرده برداشت.

اکنون با روابط دیپلماتیک وخیم با روسیه، اروپا بیشتر و بیشتر به انرژی آمریکا وابسته می شود تا این زمستان را پشت سر بگذارد. آمریکا از زمانی که آنگلا مرکل صدراعظم پیشین آلمان قرارداد پروژه لوله های « نورد استریم ۲» با روسیه را آغاز کرد نگاهش به آلمان به عنوان کشور دردسر ساز شروع شد. چرا که آمریکا سالها به دنبال خرابکاری در این پروژه بود و آلمان را ترغیب به ترک این پروژه می کرد. آغاز جنگ اوکراین در نهایت آلمان را مجبور کرد بیشتر از سایر کشورهای اروپایی از ” پشتیبانی اقتدارگرا ”  دست بکشد و به سوی ” انرژی دموکراتیک ” برود. 

براساس اطلاعات آژانس انرژی بین الملل، ذخیره گاز آمریکا در ماه ژوئن  از روسیه پیشی گرفت و فروش آمریکا در اروپا نفعی حدود ۲۰۰ میلیون دلار برایش به ارمغان آورد. « لورانت سیگالن » یک بانکدار  سرمایه گذار  در حوزه انرژی در مصاحبه ای گفت شرکت های آمریکایی می توانند کشتی هایشان را با ۶۰ میلیون دلار  پر کنند و به سراسر اروپا بفرستند سپس ۲۷۵ میلیون دلار به آنها باز می گردد. همانطور که مکرون گفته بود این معنای واقعی دوستی نیست که اروپا چهار برابر قیمت سوخت از آمریکا خریداری کند. 

در نهایت این انتخاب کشورهای اروپایی است تا درباره آینده شان تصمیم بگیرند. اروپا به جای اعتماد به ” دوستی مصیبت بار ” باید گام های جدی برای استقلال و خودمختاری استراتژیک بردارد و دوستانی واقعی برگزیند. 

به گزارش ایرنا، شاید به همین دلیل بود که شی جینپینگ در ملاقات روز گذشته خود با امانوئل مکرون رئیس جمهوری فرانسه در حاشیه اجلاس گروه 20 در جزیره بالی اندونزی، به او توصیه کرد تا به عنوان یک کشور تاثیر گذار در حوزه اتحادیه اروپا، این اتحادیه را برای حفظ استقلال عمل و اتخاذ رویکردهای مثبت در قبال چین و دیگر کشورها ترغیب کند و بیش از این دست آموز آمریکایی ها نباشد.