احکام بازیگری و هنرپیشگی

مقدمه

نقش هنر در میدان های عمل، در پرورش روح ایمانی، بسیار کارساز و اثرگذار است. هنرمند باید یک انسان مسؤول و رابطه او با هنر رابطه ای مسؤولانه و تعهد آور باشد. هنر با همه اقسام آن: فیلم، سریال، تئاتر، سینما و…می تواند در خدمت زندگی و ارتقای فرهنگ جامعه و ایجاد و اصلاح سبک زندگی قرار بگیرد، مشروط بر این که واقعی و متعهد باشد. هنر واقعی و حقیقی، ناشی از ادراک، بازتاب و تبیین است و دستیابی به آن، وقتی ممکن خواهد بود که پیش از هر روایتی، رؤیتی برای هنرمند تحقق پیدا کند. باورهای دینی و فرهنگ انقلاب و دفاع مقدس، سرچشمه های هنر متعهد شمرده می شوند و این هنر برای تأمین سبک زندگی، با دین، اخلاق و سیاست در تعامل است.

هنر و هنرمند در فیلم، سریال و سینما نقش مهمی در جهت گیری فرهنگ جامعه دارد. سینمای ایران با پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ تولدی دیگر یافت و حضرت امام خمینی(ره) فرمودند: ما با سینما مخالف نیستیم، بلکه با فحشا مخالفیم….

رسانه و به ویژه سینما، در دنیای امروز جایگاهی ویژه ای دارد. در طول تاریخ افرادی اشتیاق به بازیگری بوده اند. و بازیگری یکی از شغل هایی است که ممکن است هر شخص سودای رسیدن به آن را داشته باشد. حضور هنرمندان زن و مرد در سینما موجب پیدایش برخی مسائل و موضوعات فقهی می شود؛ مانند اختلاط زن و مرد، نگاه به نامحرم، فرض زوجیّت و محرمیّت، تشبّه به جنس مخالف، تشبّه به معصومان علیهم السلام، شنیدن صدای نامحرم، پوشش، آرایش، گریم و….

علما و فقهای بزرگوار در این باره نظرات فقهی خویش را در رساله های عملیه و یا در قالب استفتاء بیان کرده و حضور مردان و زنان هنرمند را در قالب موازین اسلامی؛ به شرط رعایت و حفظ حریم شرعی؛ پذیرفته اند. بازیگر و هنرمند متعهد می تواند خلاقیت، تعهد و باور دینی خود را در قالب فیلم، سریال، سینما و تئاتر و…؛ به عنوان ابزاری برای تبلیغ و ترویج فرهنگ عفّت و پاکدامنی زنان و در رشد و تعالی جامعه؛ بکار بندد.

فقه رسانه متکفل امور فقهی و شرعی هنر و هنرمند و بازیگران زن و مرد است. در اینجا به احکام فقهی هنرپیشگی و بازیگری از نظر مراجع تقلید را پی می گیریم.